اندازه گیری تنش پسماند در قطعات پلیمری به کمک روش انطباق تصاویر دیجیتالی

در این مقاله، برای بررسی و اندازه گیری تنش پسماند و تاثیرات آن بر میزان کرنش در قطعات پلیمری، از ترکیب روش انطباق تصاویر دیجیتال و روش سوراخکاری استفاده شده است. با اعمال خمش روی قطعات و اعمال جابجایی ثابت، تنش خمشی ایجاد شده و با استفاده از تجهیز ساخته شده، اندازه گیری شده است. در این راستا قطعات پلیمری از جنس پلکسی گلس با ضخامت های مختلف، تحت خمش سه نقطه ای با اندازه های مختلف مورد آزمون قرار گرفته و در نهایت نتایج بدست آمده از روش معرفی شده در این مقاله، با نتایج تحلیل نظری و شبیه سازی اجزای محدود، مقایسه و صحت سنجی شده است. مواد پلیمری مورد آزمایش به دلیل ضرایب کشسانی پایین، دارای کرنش آزاد شده ی بسیار بیشتری نسبت به نمونه های فلزی هستند و بررسی کرنش های آزاد شده در آن ها نیازمند کرنش سنج های با گستره بسیار بالاتری می باشد. بررسی نتایج نشان می دهد که ترکیب روش انطباق تصاویر دیجیتالی و سوراخکاری، قابلیت اندازه گیری تنش پسماند با دقت بالا (در حدود اختلاف کمتر از 10%) را دارا می باشد. روش به کار گرفته شده در این مقاله با برطرف کردن محدودیت های روش مرسوم استفاده از کرنش سنج، کرنش ها را در محدوده ی بسیار گسترده تری اندازه گیری می کند و جایگزین مناسبی برای روش کرنش سنجی سوراخ در اندازه گیری تنش پسماند نمونه های پلیمری خواهد بود.