تاثیر تمرینات ترکیبی بر رانش عصبی و قدرت عضلانی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) بیماری مزمن سیستم عصبی مرکزی است که به وسیله تخریب میلین سلول های عصبی مرکزی باعث اختلال در هدایت جریان عصبی می شود. کاهش تحریک پذیری عصبی وکاهش قدرت عضلانی از علایم و عوارض ناتوان کننده این بیماری به شمار می رود. تمرین درمانی یک رویکرد بسیار مهم درمانی، برای کاهش علایم و نشانه های بیماری، کاهش سطح ناتوانی و بهبود استقلال در بیماران مبتلا به ام اس می باشد. هدف این تحقیق تعیین تاثیر تمرینات ترکیبی بر رانش عصبی، قدرت عضلانی زنان مبتلا به ام اس بود.

تعداد 20 نفر از زنان مبتلا به ام اس به صورت هدفمند انتخاب و به شکل تصادفی به دو گروه تجربی (سن 7/2 ± 38/7 سال، قد 5/4 ± 156 سانتی متر، وزن 9/8 ± 46/1 کیلوگرم) و گروه کنترل (سن 5/6 ± 40/1 سال، قد 6 ± 158 سانتی متر، وزن 11 ± 55/5 کیلوگرم) تقسیم شدند. برنامه تمرینات ترکیبی (انعطاف پذیری، قدرتی، تعادل، ثبات مرکزی، چابکی و پلیومتریک) به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هرجلسه به مدت 45 دقیقه برای گروه تجربی اجرا شد. به منظور بررسی رانش عصبی عضلات راست رانی، پهن جانبی و نیمه وتری از الکترومایوگرافی سطحی، قدرت ایزومتریک عضلات چهارسررانی و همسترینگ از بایودکس ایزوکنتیک استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر انجام شد (0/05>p).

هشت هفته تمرینات ترکیبی باعث بهبود رانش عصبی عضلات راست رانی (0/05>p)، پهن جانبی (0/05>p) و نیم وتری (0/05>p) زانو شد. همچنین پروتکل اجرا شده باعث بهبود قدرت عضلات چهارسررانی (0/05>p) و همسترینگ زانو (0/05>p) بیماران مبتلا به ام اس شد.

با توجه به تحقیق حاضر از تمرینات ترکیبی می توان برای بهبود علایم ضعف عضلانی و افزایش تحریک پذیری عصبی این بیماران  استفاده کرد. با توجه به این نتایج، متخصصان مربوطه می توانند از این تمرینات به عنوان یک مکمل درکنار درمان های دارویی برای بیماران ام .اس استفاده کنند.