نقش الگوهای تربیتی در پیشگیری از کودک آزاری

کودکانی که مورد تجاوز و بهره کشی قرار می گیرند، در آینده نیز ممکن است با مشکلات روانشناختی متعددی مواجهه شوند بنابراین آموزش روش های تربیتی درست به والدین در جهت آگاهی بخشی نسبت به هرگونه قصد و نیت می تواند در پیشگیری بخشی از آسیب ضروری باشد. این پژوهش با هدف نقش الگوهای تربیتی در پیشگیری از کودک آزاری انجام شد.

این پژوهش، از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کودکان و نوجوانان زیر 18 سال استان لرستان تشکیل می دهند. نمونه این پژوهش 450 نفر از کودکان و نوجوانان استان لرستان بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس فرزندپروری ادراک شده نسخه کودکان کرولینگ و همکاران (1997) و پرسش نامه کودک آزاری برنشتاین و همکاران (2003) استفاده شد. در این پژوهش به منظور تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. داده ها با استفاده از نسخه 26 نرم افزار SPSS  تحلیل شدند.

یافته ها:

 تحلیل داده ها  نشان داد که بین حمایت از خودمختاری فرزند از جانب مادر، اشتغال مادر به فرزند، حمایت از خودمختاری فرزند از جانب پدر و اشتغال پدر به فرزند با ابعاد کودک آزاری فیزیکی، جنسی، غفلت و هیجانی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد (001/0≥P). همچنین نتایج ضریب رگرسیونی به شیوه گام به گام نشان داد که خودمختاری از طرف مادر، خودمختاری از جانب پدر و اشتغال مادر به فرزند 24 درصد از واریانس کودک آزاری را در کودکان و نوجوانان را پیش بینی می کنند.

لزوم آگاه سازی والدین از کودک آزاری برای ممانعت و پیشگیری از آن بیش از پیش احساس می شود در این راستا؛ نقش مراجع آموزشی از قبیل مدارس و رسانه ها بسیار مهم بوده و ضرورت دارد تا برنامه های آموزشی لازم را برای والدین و کودکان در این حیطه تدارک ببینند.