نسبت تفکر طراحی معماری با طرحواره های ناسازگار

بیان مساله: تفکر طراحی، به عنوان ابزار اصلی خلاقیت طراحان، همواره به عنوان یکی از ارکان آموزش رشته معماری مطرح بوده و عوامل بسیاری در تقویت و یا تضعیف آن نقش داشته اند. یکی از عواملی که می تواند موجب تضعیف تفکر طراحی معماری شود، طرحواره های ناسازگار ذهن است که در سال های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته و آسیب های آن در حوزه های متنوعی، به خصوص در حوزه روابط و تعاملات اجتماعی، بررسی شده وکمتر به تاثیر آن بر تفکر طراحی و به طور اخص تفکر طراحی معماری پرداخته شده است.سوال تحقیق: در این راستا این پرسش ها مطرح می شوند که : 1) نسبت بین تفکر طراحی معماری و حافظه چیست؟ 2) نسبت بین تفکر طراحی معماری و طرحواره های ذهنی چیست؟ 3) نسبت بین تفکر طراحی معماری و طرحواره های ناسازگار چیست؟اهداف تحقیق: هدف از انجام این تحقیق، 1) شناخت نسبت میان تفکر طراحی معماری و طرحواره های ناسازگار 2) ایجاد مقدمه ای در جهت شناخت تاثیر طرحواره های ناسازگار بر تفکر طراحی معماری و آسیب های احتمالی آن می باشد.روش تحقیق: روش تحقیق در بخش اول توصیفی، که به معرفی تفکر طراحی معماری و طرحواره های ناسازگار می پردازد و در بخش دوم تحلیلی مبتنی بر استدلال منطقی است که با تحصیل مبانی نظری و تحلیل مفاهیم، نسبت میان تفکر طراحی معماری و طرحواره های ناسازگار استنباط می شود.مهم ترین یافته ها و نتیجه گیری تحقیق: هدف از تفکر طراحی معماری ایجاد مولد اولیه طراحی و پرورش آن تا شکل گیری محصول نهایی است که تحقق آن از طریق تعامل تفکر خلاق و تفکر نقاد، با اتکاء به حافظه طراح ممکن می شود. حافظه طراح ساختاری پویا و فعال در تفکر طراحی معماری داشته و متشکل از شبکه پیچیده و در هم تنیده از طرحواره های ذهنی است. تحلیل ویژگی های مولد اولیه و دسته بندی انواع طرحواره ها، نشان داد که طرحواره های ذهنی ویژگی های یکسانی ندارند و انواعی از آنها در تفکر طراحی معماری حضور دارند، که یکی از این انواع، طرحواره ناسازگار است. با شناسایی انواع طرحواره های ناسازگار و جایگاه آنها در تفکر طراحی این نتیجه حاصل شد که طرحواره های ناسازگار، از طریق اختلال در تفکر خلاق و تفکر نقاد، موجب تضعیف تفکر طراحی معماری می شوند. در تفکر خلاق، طرحواره های ناسازگار با قرار گرفتن در جایگاه طرحواره های مبنا، به دلیل ساختار صلب و فروبسته، مانع پذیرش مفاهیم و ایده های جدید و کاهش انعطاف پذیری ذهن شده و در تفکر نقاد، با قرار گرفتن در جایگاه طرحواره های معیار، موجب ایجاد تفسیر نادرست از مسیله، خطا در ارزیابی ایده های جدید و ایجاد شبه تفکر نقاد خواهند شد.