ارزیابی اصول ساختمان سازی در مجاورت خطوط آهن

معمولا ارتعاشات ناشی از حرکت قطار بر روی خط، به دو دسته زمینی و هوایی تقسیم می شوند. ارتعاشات زمینی در محیط اطراف خط، درون زمین منتشر می شوند و در هر جسمی که به آن می رسند، ارتعاش ایجاد می کنند. این ارتعاشات در جسم به انواع دیگر ارتعاشات و جابجایی ها یا حرارت تبدیل می شوند، یا تغییراتی در محیط ایجاد می کنند. در برخی مناطق در مجاورت خط، ساختمان هایی وجود دارد، که ارتعاشات مذکور در آنها باعت ایجاد ارتعاشات ثانویه، معضلات سازه ای و سر و صدای آزار دهنده می شود. عوامل متعددی بر انتقال ارتعاشات ناشی از حرکت قطار به ساختمان های اطراف آن تاثیر گذار است. یکی از این عوامل طول مسیر انتقال است که با سطح ارتعاشات ایجاد شده در جسم، نسبت عکس دارد.  در راستای کاهش ارتعاشات زمینی ناشی از حرکت قطارها در ساختمان ها، ابتدا به بررسی پیشینه ی ادبیات فنی موضوع پرداخته شده است. در ادامه، راهکارهایی در مسیر انتقال ارتعاش صورت پذیرفته و سپس این راهکارها با روش طوفان مغزی بسط داده شده اند و راهکارهای جدیدی ارایه گردیده است که در ادامه با توجه به مشابهت زلزله و ارتعاش قطار، راهکارهای خاص جهت افزایش میرایی با پیشنهاداتی در راستای ساختمان سازی مطرح شده که در نتایج برای بحرانی ترین حالت یعنی ساختمان ایستگاه راه آهن سریع السیر با چرخ آهنی روی ریل آهنی ذکر شده است.