دانشگاه، دانشجو و کارآفرینی: مطالعه موردی در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

دانشجویان در مدت نسبتا کوتاهی وارد بازار کار می شوند و در توسعه کشور نقش مهمی ایفا می کنند. این مطالعه با هدف تعیین میزان روحیه کارآفرینی دانشجویان به صورت مطالعه موردی در دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سال 1399 انجام گرفت.

پژوهش حاضر مقطعی و از نوع توصیفی در سال 1399 انجام شد. جمعیت مورد مطالعه یک نمونه 248 نفری از دانشجویان دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بود. روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت تصادفی- طبقه ای و ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه ای روا و پایا بود که روحیه کارآفرینی دانشجویان را با 50 گویه و در 5 بعد با مقیاس لیکرت مورد سنجش قرار داد. تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و سایر آزمون های T مستقل و ANOVA به منظور تعیین ارتباط متغیرها انجام گرفت. جهت تحلیل داه ها از نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد.

میانگین نمره روحیه کارآفرینی دانشجویان متوسط بود (183.41±27.34). بعد توفیق طلبی(39.04±6.42) بالاترین و بعد ریسک پذیری (33.62±7.04) کمترین امتیاز را داشتند. میانگین نمره روحیه کارآفرینی با وضعیت اشتغال تفاوت معنی داری داشت (004/0= p، 88/2=t) در حالی که با متغیرهای سن، جنس، مقطع تحصیلی و رشته تحصیلی تفاوت معنی داری مشاهده نشد(05/0<p)

با شناسایی و ارتباط عوامل موثر در روحیه کارآفرینی و ابعاد آن در دانشجویان، می توان با بکارگیری برنامه های توسعه و آموزش های کارآفرینی، زمینه را برای ارتقا سطح روحیه کارآفرینی دانشجویان فراهم کرد. در این راستا بهبود روحیه ریسک پذیری یک فاکتور تاثیرگذار می باشد.