مطالعه رابطه نگرش زیست محیطی و مصرف پایدار در میان شهروندان اصفهانی

هدف این پژوهش، بررسی رابطه نگرش زیست محیطی و مصرف پایدار است. بدین منظور با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای، پیمایشی در بین 981 نفر از ساکنان 18 ساله و بالاتر شهر اصفهان انجام شده است. برای سنجش نگرش زیست محیطی از مقیاس پارادایم جدید زیست محیطی (NEP) و برای سنجش مصرف پایدار از ده گویه استفاده شده است. داده ها با استفاده از نرم افزارهایSPSS  وAMOS  مورد تحلیل قرار گرفته اند. نتایج نشان دهنده اعتبار مقیاس پاردایم جدید زیست محیطی در ارزیابی نگرش زیست محیطی بزرگسالان شهر اصفهان است. یافته ها نشان داده که همبستگی معناداری به میزان 295/0 بین نگرش زیست محیطی و مصرف پایدار وجود دارد. هرچه نگرش زیست محیطی افراد بهتر باشد کنش های از لحاظ زیست محیطی مناسب تری انجام می دهند. هم چنین افراد با سطح تحصیلات دانشگاهی نسبت به افراد با تحصیلات دیپلم و پایین تر کنش های مصرفی پایدارتری دارند و زنان کنش های مصرفی پایدارتری نسبت به مردان انجام می دهند. افرادی که مالک منزل شخصی هستند، نسبت به مستاجران کنش های مصرفی پایدارتری دارند. نتایج رگرسیون خطی چندمتغیره نشان داده که متغیر نگرش زیست محیطی بیشترین تاثیر را بر مصرف پایدار دارد و پس از آن به ترتیب متغیرهای وضعیت تصرف مسکن، جنسیت و تحصیلات بیشترین تاثیر را بر مصرف پایدار دارند. ضریب تعیین تعدیل شده این متغیرها 102/0 است و این متغیرها درمجموع، 2/10 درصد از واریانس متغیر مصرف پایدار را تبیین می کنند. آلودگی هوا و خشکسالی و کمبود آب از مهم ترین مشکلات زیست محیطی شهر اصفهان هستند. اهمیت کنش های مصرفی پایدار افراد در حفاظت از محیط زیست و نقش نگرش های زیست محیطی آن ها در این کنش ها، بیان گر نیاز به انجام مطالعات بیشتر در این زمینه است. آگاه ساختن افراد نسبت به مشکلات زیست محیطی و نقش آن ها در حفاظت از محیط زیست، تغییر نگرش آن ها نسبت به محیط زیست و ترغیب آن ها به انجام کنش های (مصرفی) پایدار، و هم چنین ایجاد بسترهای مناسب برای کنش های (مصرفی) پایدار، نیازمند سرمایه گذاری و سیاست گذاری بیشتر در این حوزه است.