بررسی اثر دمای هسته بر نیمه عمر واپاشی پروتون زای هسته های تغییر شکل یافته با استفاده از پتانسیل مجاورتی

واپاشی پروتون زا از طریق گسیل یک پروتون از درون هسته رخ می دهد و در نتیجه عدد اتمی هسته مادر یک واحد کاهش می یابد. این واپاشی عمدتا در هسته های غنی از پروتون رخ می دهد. سازوکار گسیل پروتون بر اساس پدیده کوانتومی تونل زنی داده می شود و در هسته ها با تقریب ونتزل، کرامرز و بریلویین (WKB) بیان می شود. پتانسیلی که در این جا در نظر گرفته شد، شامل جملات پتانسیل کولنی برای هسته تغییرشکل یافته، پتانسیل گریز از مرکز و پتانسیل هسته ای است. پتانسیل هسته ای با پتانسیل مجاورتی تقریب زده شد و با استفاده از این پتانسیل و هم چنین تقریب WKB احتمال نفوذ از سد پتانسیل محاسبه گردید، و بر آن اساس نیمه عمر واپاشی پروتون زا به دست آمد. اثر دما بر کشش سطحی هسته مورد مطالعه قرار گرفت و با درنظر گرفتن کشش سطحی مایعات رابطه متناسب برای وابستگی دمایی کشش سطحی هسته ها در نظر گرفته شد و با اعمال تغییرات دمایی کشش سطحی هسته در پتانسیل مجاورتی، لگاریتم نیمه عمر واپاشی پروتون زای وابسته به دما به دست آمد که حاکی از انطباق بهتر با داده های تجربی است. به منظور مقایسه بهتر، جذر میانگین مربع انحرافات در دو حالت وابسته به دما و مستقل از دما نیز محاسبه گردید که حاکی از توافق خوب داده های آزمایشگاهی و محاسباتی در هر دو حالت است.