بررسی توسعه و کاربرد اگزوزوم های مشتق شده از سلول های بنیادی مزانشیمی در ترمیم بافت غضروفی

درمان نقایص غضروفی یکی از رایج ترین چالش های بالینی در نیروهای نظامی است که سبب کاهش بهره وری و آمادگی نیروهای رزمی می شود. این در حالی است که، تکنیک های مدیریت فعلی به کنترل علایم و عملکرد مفصل کمک می کنند. رویکرد درمانی بدون سلول برای بازسازی بافت غضروفی از طریق عمل پاراکرین به جهت تسریع و تسهیل فرآیندهای درمانی و اهمیت فوریت آن در بهبود افراد نظامی مورد توجه قرار گرفته است. اگزوزوم ها، یکی از این واسطه های پاراکرین، وزیکول های خارج سلولی در مقیاس نانو هستند.

روش ها: 

یک جستجوی الکترونیک در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Medscape، Google Scholar، MEDLINE و EMBASE از سال 2010 الی 2021 با کلمات کلیدی از قبیل سلول های بنیادی⸲ اگزوزوم⸲ غضروف و پزشکی بازساختی انجام شد.

یافته ها: 

محتویات عملکردی مانند مولکول های miRNA و mRNA، پپتیدها، پروتیین ها، سیتوکین ها و لیپیدها توسط اگزوزوم ها از سلول های بنیادی مزانشیمی (Mesenchymal Stem Cells: MSCs) به سلول های گیرنده منتقل می شوند. کاربرد اگزوزوم ها به عنوان یک روش عاری از سلول و بدون ایجاد پاسخ ایمنی می تواند در درمان بیماری های مفصلی امیدوارکننده باشد.

نتیجه گیری:

 مشخص شده است که اگزوزوم ها در رویدادهای ارتباط بین سلولی نقش دارند و به دلیل شباهت به غشای پلاسمایی⸲ عدم فعال سازی سیستم ایمنی و ترشح تعداد زیادی از سلول ها می توانند به عنوان یک عامل مهم در بهبود بافت ها و اندام های آسیب دیده باشند. همچنین اگزوزوم ها می توانند به عنوان یک راهکار درمانی ایمن با قابلیت دسترسی بالا به جهت درمان بیماری های غضروفی به کار برده شوند.