بهینه سازی زمان فعالیت بالابر به کمک یک مدل ریاضی خطی در پروژه های ساختمانی مرتفع با در نظر گرفتن جریمه عدم رفع تقاضا

تحویل به موقع مصالح و تجهیزات به طبقات یک پروژه ی ساختمانی مرتفع، یکی از چالش های اساسی مدیران پروژه ها است. به منظور حل این چالش، برای حمل و نقل عمودی مصالح، از ابزارهایی مانند بالابر و جرثقیل استفاده می شود. شیوه ی حرکت بالابر بین طبقات ساختمان به طور مستقیم روی زمان اتمام پروژه تاثیرگذار است. بنابراین ارایه یک برنامه زمان بندی بهینه برای حمل ونقل عمودی در یک پروژه بلندمرتبه سازی می تواند منجر به استفاده مناسب از زمان و جلوگیری از ایجاد تاخیر در پروژه گردد. در این مقاله یک مدل ریاضی با درنظر داشتن اولویت فعالیت در شیفت روز و همچنین برآورده سازی بیشترین مقدار تقاضا در دو شیفت متوالی، با هدف کمینه کردن زمان فعالیت بالابر ارایه می شود. مدل پیشنهادی تلاش می کند تقاضای طبقات را تا حد امکان برآورده کند و اگر میزان تقاضا به قدری باشد که امکان رفع تقاضا در مدت زمان دو شیفت متوالی وجود نداشته باشد، با در نظر گرفتن جریمه، بهترین شیوه جابجایی بالابر را بدست می دهد. در نهایت روش پیشنهادی روی یک نمونه داده واقعی مرتبط با یک پروژه بلندمرتبه سازی اعتبارسنجی شده است. مدل پیشنهادی علاوه بر بررسی نمونه ی واقعی نسبت به مدل های معرفی شده در پژوهش های مشابه، برنامه زمان بندی بهینه جابجایی مصالح را برای هر شیفت کاری ارایه می نماید.