یادداشت تحلیلی: شهر حساس به آب (برداشتی از کتاب شهرهای حساس به آب؛ ایده و برنامه عمل. به تالیف آقای دکتر محمد فاضلی و همکاران)

بیشتر شهرهای ایران در مناطق جغرافیایی با محدودیت شدید منابع آبی واقع شده اند. توسعه شهرها به دلایل گوناگون، سبب افزایش تقاضای آبی شده و نیاز به تامین آب شهرها روز به روز بیشتر می شود. تا کنون این افزایش تقاضا به دلیل تمرکز بر رویکرد تامین آب، بیشتر از طریق راهکارهایی نظیر انتقال آب از منابع فراحوضه ای و برداشت های بیش از حد از آبخوان ها پاسخ داده شده است؛ که منجر به تخریب منابع آبی و کاهش ظرفیت تامین شده است.از این رو، مقابله با این بحران و سازگاری با کم آبی، نیازمند تحول بنیادین در سیاست توسعه شهری و مدیریت آب شهرهاست. و این مهم جز از طریق تغییر ریل مدیریت آب از مدیریت عرضه به مدیریت تقاضا محقق نمی شود. در این راستا برای حل این چالش، مشارکت تمامی گروداران اعم از سیاست گذاران و تصمیم گیران، شهروندان، رسانه ها، بخش خصوصی و نهادهای دولتی و غیردولتی مورد نیاز است.در این راستا ایده «شهر حساس به آب» به عنوان بستری برای جلب مشارکت همه گروداران با هدف حساس کردن و تغییر شرایط ذهنی آن ها و به کارگیری تمامی ظرفیت های ارتباطی و اجتماعی جامعه در مسیر مدیریت مصرف آب، مطرح می شود.