تاثیر محلول پاشی عصاره مخمر و اسید سالیسیلیک بر ترکیب شیمیایی و میزان اسانس بادرنجبویه (Melissa officinalis L.)

این پژوهش، اثر 14 تیمار شامل عصاره مخمر (0 ،5/0 ،1 ،5/1 و 2 گرم در لیتر)، اسید سالیسیلیک (0 ،40 ،80 ،160 ،320 میلی گرم در لیتر) و اثر توام عصاره مخمر (1 و 5/1 گرم در لیتر) با اسید سالیسیلیک (80 و 160 میلی گرم در لیتر) را بر میزان و ترکیبات اسانس بادرنجبویه مورد بررسی قرار داد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه انجام شد. در مجموع، 39 ترکیب توسط دستگاه MS/GC در اسانس بادرنجبویه شناسایی شد که اجزای اصلی آن به ترتیب سیترونلول، ترنس کارول، گاما-3-کارن، لینالول، سیترال و استات کارواکرول بودند  مجموعا 8/42 تا 48 . %سیترونلول با 05/11 درصد، ترکیب اصلی اسانس بود. اسید سالیسیلیک و عصاره مخمر مقدار 23 ترکیب و میزان اسانس بادرنجبویه را به طور معنیداری در سطح احتمال 1 درصد تغییر دادند. بیشترین میزان تولید سیترونلول، لینالول و سیترال (به ترتیب 50/14 ،9/7 و 8 درصد) در گیاهان تیمار شده با 5/1 گرم در لیتر عصاره مخمر+160 میلی گرم در لیتر اسید سالیسیلیک به دست آمد که به ترتیب 103 ،88 و 203 درصد بیشتر از گیاهان شاهد بودند. بیشترین مقدار اسانس (336/0 (%که 49 درصد بیشتر از شاهد بود، با تیمارهای 1 و 5/1 گرم در لیتر عصاره مخمر+160 میلی گرم در لیتر اسید سالیسیلیک بدست آمد. تجزیه مولفه اصلی و نمودار حرارتی نشان داد که مقدار ترکیبات در تیمارهای مختلف، تفاوت دارند و شاهد و سایر تیمارها در گروه های مجزایی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که محرک های اسید سالیسیلیک، عصاره مخمر و اثر توام آنها توانایی زیادی در تحریک تولید ترکیباتی مانند سیترونلول، سیترال و لینالول در بادرنجبویه دارند.