رابطه فرسودگی شغلی و تاب آوری کارکنان فرماندهی انتظامی فارسان

ظرفیت تاب‌آوری به‌عنوان یک پیش‌بینی‌کنننده برای جلوگیری و کاهش فرسودگی شغلی ناشی از استرس‌های حرفه‌ای محسوب می‌شود و  نقش مهمی در عملکرد افراد ایفاء می‌کند. از مشاغل مهمی که فرسودگی شغلی در آن بسیار مهم است، کارکنان نیروی انتظامی محسوب می‌شوند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی بررسی میزان فرسودگی شغلی و میزان تاب‌آوری کارکنان نیروی انتظامی فارسان بود. این پژوهش از نظر ماهیت توصیفی- تحلیلی، از نوع پژوهش‌های هم‌بستگی و از نظر هدف، کاربردی است. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان نیروی انتظامی شهرستان فارسان که در سال 1399-1400 مشغول به خدمت بودند، تشکیل داده‌اند که بالغ بر 120 نفر بوده‌اند. به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده 50 نفر را به‌عنوان نمونه انتخاب و بررسی شدند. ابزارهای پژوهش عبارت هستند از پرسش‌نامه تاب‌آوری مدل کانر و دیویدسون و هم‌چنین پرسش‌نامه فرسودگی شغلی ماسلاچ و جکسون. برای تحلیل داده‌ها از ضریب هم‌بستگی پیرسون و رگرسیون گام‌به‌گام استفاده شده است. نرم‌افزار مورد استفاده، اس‌پی‌اس‌اس بوده است. نتایج پژوهش نشان داد که متغیرها بین تاب‌آوری و فرسودگی شغلی رابطه منفی معنی دار و معکوس وجود دارد (420/0-) هم‌چنین بین فرسودگی شغلی با مقطع تحصیلی، مدرک تحصیلی، سایقه کاری، وضعیت تاهل و سن رابطه معنی‌دار و معکوس وجود دارد هم‌چنین بین تاب‌آوری و مقطع تحصیلی، سابقه کاری و سن رابطه منفی معنی‌دار معکوس وجود دارد.