تاثیر مدیریت راهبردی منابع انسانی بر عملکرد عملیاتی با نقش میانجی جو روابط بین کارکنان (مورد مطالعه: فرماندهی انتظامی شهرکرد)

محیط امروزی به‌سرعت در حال تغییر بوده با توجه به‌شدت تغییرات سازمان‌ها باید نحوه تاثیر جو مرتبط با کارکنان و روند مدیریت منابع انسانی بر روی عملکرد سازمانی را بشناسند. بنابراین هدف پژوهش بررسی اثرگذاری مدیریت راهبردی منابع انسانی بر عملکرد عملیاتی با نقش میانجی جو روابط بین کارکنان است. روش پژوهش از نوع اکتشافی، از نظر هدف، کاربردی از حیث روابط بین داده‌ها از نوع هم‌بستگی و از نظر زمانی، مقطعی است. جامعه آماری پژوهش کارکنان فرماندهی انتظامی شهرکرد بوده با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند 83 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه بوده که روایی پرسش‌نامه توسط متخصصین و روایایی محتوا تایید و پایایی پرسش‌نامه به کمک ضریب آلفا کرونباخ تایید شد. برای بررسی فرضیه‌های پژوهش از مدل معادلات ساختاری با کمک نرم‌افزار اسمارت پی‌آل‌اس استفاده شد. یافته‌ها نشان داد راهبردی نگاه کردن به فرآیند آموزش، ارزیابی عملکرد، به‌کارگماری، قدرتمند‌سازی، ترفیعات، امنیت استخدامی و پرداختی‌ها به کارکنان می‌تواند با توجه به جو روابط بین کارکنان در بهبود عملکرد عملیاتی و در نتیجه کسب منافع رقابتی و دست‌یابی به اهداف سازمانی موثر باشد. نتایج نشان داد هر چقدر بتوان توجه بیش‌تری به راهبردی نگاه کردن فرایندهای مدیریت منابع انسانی داشت و جو روابط بین کارکنان را بهبود بخشید می‌توان به منافع رقابتی دست یافته و تحقق اهداف سازمانی میسرتر می‌شود.