وضعیت دموگرافیک بیماری مالاریا در استان کهکیلویه و بویر احمد طی سالهای 1375 تا 1382

مالاریا یک بیماری تک یاخته ای با انتشار جهانی است که هنوز هم عوامل آن، یعنی گونه های پلاسمودیوم در بسیاری از مناطق، بیش از هر بیماری عفونی دیگر قربانی می گیرند. طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی بیش از 300 تا 500 میلیون انسان در سراسر جهان به عفونت ملالاریا دچارند و از این تعداد سالیانه 1.5 تا 2.7 میلیون نفر (بخصوص کودکان) جان خود را از دست می دهند. با توجه به نامشخص بودن وضعیت اپیدمیولوژیک مالاریا در استان کهگیلویه و بویراحمد و همچنین مساعد بودن شرایط انتقال بیماری به وسیله مهاجرت افراد به این استان، مطالعه حاضر جهت بررسی وضعیت بیماری مالاریا طی سالهای 1382-1375 صورت گرفت.
این مطالعه به صورت توصیفی و گذشته نگر با بررسی کلیه پرونده های موجود در مرکز بهداشت استان طی سالهای 1375 تا 1382 انجام گردید که نمونه مورد نظر معادل جمعیت آماری یعنی 485 نفر بوده و اطلاعات موجود در پرونده ها به جداول طراحی شده براساس متغیرهای موردنظر یعنی سن، جنس، سال، تابعیت، نوع انگل و شهرستان منتقل گردید و سپس با استفاده از نرم افزار SPSS و روش های آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
اکثریت نمونه ها از شهرستان کهگیلویه (41 درصد) و کمترین آنها از شهرستان گچساران (18.7 درصد)، بیشترین میزان آلودگی در سنین زیر 20 سال (63.3 درصد)، بودند. از نظر نوع انگل گزارش شده در ایجاد بیماری مالاریا در استان، 94.4 درصد پلاسمودیوم ویواکس، 5.2 درصد درصد انگل پلادسمودیوم فالسیپاروم و 0.4 درصد آلودگی مختلط بوده است. از نظر جنسیت تقریبا 64 درصد مرد و 36 درصد زن می باشند. از نظر تابعیت 62.7 درصد بیماران ایرانی و 37.3 درصد افغانی بودند.
با توجه به نتایج حاصله می توان نتیجه گیری کرد که وضعیت بیماری مالاریا در این استان به سمت وضعیت مناسبی پیش می رود و برنامه های مبارزه و کنترل این بیماری موفقیت چشمگیری داشته اند. اما برای رسیدن به وضعیت ایده آل باید برنامه های کنترل و پیشگیری بیماری ها با دقت بیشتر ادامه یابد و افراد غیربومی وارد شده به استان به خصوص مهاجرین افغانی از نظر بیماری قرنطینه و کنترل شوند و پس از بهبودی کامل اجازه سکونت به آنها داده شود.