تصویرسازی استعاره در آیات مربوط به قیامت

استعاره به اذعان اهل بلاغت از شگردها و ترفندهای بیانی دیگر یعنی تشبیه، مجاز و کنایه بلیغ تر است. زیرا در استعاره، تشبیه به فراموشی سپرده می شود و ادعا می گردد که مشبه، عین «مشبه به» است و سخنوران اروپایی هم آن را «ملکه تشبیهات مجازی» و اصلی ترین شکل زبان مجازی دانسته اند. مبالغه در تشبیه، تصویرپردازی و ایجاز سه هدف مهم هر استعاره ای است. بنابراین، استعاره در بالاترین مرتبه بلاغت قرار دارد. در مقاله حاضر که با روش توصیفی - تحلیلی فراهم آمده است گوشه ای از کارکردهای این فن بیانی در تبیین و تصویر پردازی قیامت و احوال و اهوال (ترس های) آن نشان داده شده است؛ و اساسا این مقاله در صدد پاسخگویی به این پرسش است که آیا استعاره در تبیین آیات مشتمل بر قیامت، کارکردی داشته است یا نه؟ بر اساس یافته های این پژوهش، خداوند متعال در راستای هدایت انسان و برای تبیین بهتر و تاثیر کلام در دل ها از استعاره برای اهدافی مانند تجسیم و تشخیص، تسهیل (آسان سازی ادراک)، تاثیرگذاری و تصویرسازی استفاده کرده است. در این میان، استعاره مکنیه تمثیلیه بیشترین بسامد را دارا است.