بررسی تاثیر یادگیری تاملی مبتنی بر سناریوهای بالینی بر حساسیت اخلاقی دانشجویان پرستاری

پرستاران در ارایه مراقبت به بیماران، با چالش های اخلاقی متعددی رو به رو می شوند. یادگیری مبتنی بر سناریو همراه با به کارگیری تامل می تواند، یک استراتژی مهم در یاددهی یادگیری تعاملی، پویا و گسترده در آموزش اخلاق باشد که مهارت های تصمیم گیری و توانایی های خودآموزی دانشجویان را افزایش می دهد. پژوهش حاضر، با هدف بررسی تاثیر یادگیری تاملی مبتنی بر سناریوهای بالینی بر حساسیت اخلاقی دانشجویان در واحد درسی ارتباط حرفه ای و اخلاق پرستاری انجام شد.

این پژوهش از نوع نیمه تجربی پیش آزمون - پس آزمون تک گروهی بود که بر دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی فسا، در طول سال تحصیلی 98-97 و در سه مرحله طراحی، اجرا و ارزشیابی و به منظور سنجش میزان حساسیت اخلاقی دانشجویان انجام گردید. در این تحقیق تمامی دانشجویان پرستاری ترم 2  شامل 48 نفر در بررسی شرکت کردند. جهت جمع آوری داده ها، از پرسشنامه نسخه فارسی حساسیت اخلاقی لوتزن (2006) استفاده گردید. داده ها در محیط نرم افزار SPSS نسخه 21 در سطح آمار توصیفی و تحلیلی، بررسی شدند.

در این مطالعه تفاوت معناداری بین میانگین کل نمره حساسیت اخلاقی قبل و بعد از مداخله مشاهده نشد (0/05< p value). همچنین نتایح آزمون تی زوجی نیز قبل و بعد از مداخله آموزشی در زیرمقیاس های حساسیت اخلاقی (حسن بار اخلاقی، قدرت اخلاقی، مسیولیت اخلاقی) تفاوت معناداری نشان نداد (0/05< p value).

نتیجه گیری:

 پژوهش حاضر با توجه به معنا دار نشدن تفاوت نمره حساسیت اخلاقی دانشجویان قبل و بعد از مداخله، پیشنهاد می کند که علی رغم  جایگاه  فعالیت های تاملی در توسعه یادگیری دانشجویان به خصوص در مطالعات غرب و همچنین به کارگیری این گونه رویکردهای نوینی به ویژه با در نظرگرفتن پداگوژی فرهنگی متفاوت می تواند ابعاد پیچیده تری را در برگیرد تا اثربخشی مناسبی داشته باشد. بنابراین انجام تحقیق های بیشتر در زمینه اثربخشی و ابعاد به کارگیری فعالیت های تاملی در آموزش اخلاق، به دانشجویان کارشناسی پرستاری در ایران پیشنهاد می گردد.