پیش بینی حساسیت فرسایش خندقی و مخاطرات آن در حوضه آبخیز کلوچه بیجار با استفاده از مدل های پیش بینی کننده مکانی

هدف این پژوهش، پیش بینی مکانی حساسیت فرسایش خندقی در حوضه آبخیز کلوچه بیجار در استان کردستان است. به این منظور، ابتدا 950 راس خندق (هدکت) با نسبت 70 به 30 تفکیک و شناسایی شد. سپس بیست عامل موثر بر توسعه فرسایش خندقی در منطقه شامل درجه شیب، جهت شیب، ارتفاع از سطح دریا، انحنای عرضی شیب، انحنای طولی شیب، شاخص رطوبت توپوگرافی، شاخص توان آبراهه، شاخص حمل رسوب، لیتولوژی، کاربری اراضی، بارندگی، فاصله از جاده، تراکم جاده، فاصله از گسل، تراکم گسل، فاصله از آبراهه، تراکم آبراهه، گروه هیدرولوژیکی خاک، ژیومورفولوژی و نفوذپذیری نسبی در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی تهیه و رقومی شدند. در این تحقیق از دو مدل رگرسیون لجستیک و منطق فازی استفاده شد. برای تعیین صحت نقشه های نهایی از درصد مساحت زیر منحنی (AUC) بهره گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد که فاکتورهای فاصله از رودخانه، تراکم رودخانه و درجه شیب به ترتیب بیشترین تاثیر را در فرسایش خندقی داشتند. نتایج اعتبارسنجی مدل ها براساس داده های صحت سنجی نیز نشان داد که مدل رگرسیون لجستیک (AUC=0.876) نسبت به مدل منطق فازی (AUC=0.815) در شناسایی مناطق مستعد به ایجاد فرسایش خندقی دارای قدرت پیش بینی بیشتری بوده است.