بررسی انتقادی سیاست‏ قومی حکومت‏های پهلوی اول و دوم (1357- 1304)

هدف مقاله حاضر، بررسی انتقادی سیاست قومی حکومت‏های پهلوی اول و دوم است. سوال اصلی تحقیق این است که حکومت‏های پهلوی اول و دوم چه رویکردی نسبت به اقوام داشتند و در این راستا چه سیاستی را دنبال می‏کردند؟ فرضیه اصلی تحقیق این است که رضاشاه و محمدرضا شاه، با توسل به دیدگاه وحدت ملی، رویکردهای آمرانه، تبعیض‏آمیز، محدودکننده و سرکوبگرانه مختلفی نسبت به اقوام اتخاذ نمودند. نتایج تحقیق نشان می‎دهد که این دو، وحدت ملی را مقدمه یکپارچگی سیاسی کشور و راهکاری برای کاهش تعارضات قومی و آشوب های محلی می دانستند. لذا برای تحقق آن، به سیاست همانندسازی رو آوردند و کوشیدند تا تفاوت های موجود در شیوه زندگی، زبان، پوشش و غیره را از بین ببرند. اما این سیاست قومی و روش‏های تحمیلی اجرای آن، نتایج معکوس به بار آورده و در نهایت زمینه را برای افزایش تمایلات قومی فراهم ساخت. روش تحقیق در این مقاله مبتنی بر گردآوری اسناد و منابع به شیوه کتابخانه‏ای و سپس تجزیه و تحلیل داده‏ها و اطلاعات به دست آمده است.