شناسایی عوامل بالقوه خطر وقوع تصادفات عابرین پیاده در استان گیلان با استفاده از رویکرد مدلسازی معادلات ساختاری

افزایش آمار تصادفات عابرین پیاده از جمله نگرانی های اخیر در خصوص افزایش نرخ وقوع تصادفات در نتیجه ی پیشرفت تکنولوژی در صنعت حمل و نقل و جاده ای است. در پژوهش حاضر سعی شد که تصادفات عابرین پیاده طی سالهای 1396-1391 با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری (روش حداقل مربعات جزیی) مورد ارزیابی قرار گیرد. از جمله مزایای بهره گیری از مدل معادلات ساختاری در این پژوهش می توان به امکان بررسی متغیرهای پنهان و آشکار علل وقوع تصادفات اشاره کرد. نتایج مدلسازی نشان داد که متغیرهای وابسته به زمان و مکان وقوع تصادفات مهمترین عللی هستند که منجر به تغییرات احتمال خطر وقوع تصادفات در محل مورد مطالعه پژوهش می شود. که مدل ارایه شده در این پژوهش نشان از چگونگی تاثیرگذاری متغیرها در حوادث را دارند.