مروری بر نقش mp-MRI در تشخیص، تعیین محل و مرحله بندی سرطان پروستات

سرطان پروستات (Pca) یکی از شایعترین سرطان ها در مردان در سال های اخیر است. تصویربرداری تشدید مغناطیسی چند پارامتری (mp-MRI) به طور فزاینده ای برای شناسایی، تعیین موقعیت و مرحله بندی سرطان پروستات استفاده شده است. در این رویکرد ترکیبی از اطلاعات مورفولوژی T2-w در کنار حداقل دو روش تصویربرداری عملکردی نظیر دیفیوژن (DWI)، افزایش کنتراست دینامیک (DCE) و طیف سنجی تشدید مغناطیسی (MRS) استفاده می شود.

منابع مهم در نظر گرفته شده در بررسی حاضر، مطالعات در حوزه تشخیص سرطان پروستات با استفاده از mp-MRI می باشند. جستجو با استفاده فهرستی از موتورهای جستجو صورت گرفته است. در این پژوهش با مروری بر مطالعات انجام شده از سال 2015 تا 2021، نقش و پتانسیل ادغام نتایج تصویربرداری های مورفولوژی و عملکردی در یک رویکرد چندپارامتری مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت و ترکیب بهینه معرفی شد. این مطالعه در طی مهر 1395 تا بهمن 1400 انجام گرفته است.

یافته ها: 

طبق بررسی های انجام شده، ترکیب T2-w و DWI و DCE بهینه ترین توالی پالس در رویکرد mp-MRI معرفی شده که بالاترین میزان حساسیت و اختصاصیت را در تشخیص، تعیین محل و مرحله بندی سرطان پروستات ایجاد می نماید. به کارگیری شدت میدان 3T در مقابل 1.5T، بهبود دقت تشخیص را در پی داشته و انتخاب کویل داخل رکتوم برتری چندانی نسب به کویل های آرایه فاز در تشخیص و تعیین محل این سرطان ایجاد نمی کند. 

نتیجه گیری: 

مناسب ترین ترکیب توالی پالس برای تحقق اهداف mp-MRI، T2-w، DWI و DCE است. این مقاله مروری امکان بررسی کاملی از تحقیقات گذشته شامل نقاط قوت و ضعف مدالیته های مربوطه در تشخیص سرطان پروستات را محققین می دهد. همچنین نتایج حساسیت و اختصاصیت مطالعات اخیر را گزارش می کند.