ظرفیت فضاهای معماری برگرفته از نقوش هویت ساز با هدف ارتقای حس مکان محیط های دانشگاهی

فضاهای آموزشی نقش مهمی در فرهنگ‌سازی و ارتقای سطح توسعه جوامع دارند. در این میان، یکی از عوامل مهم در بهبود عملکرد آن‌ها، تلاش برای ارتقای حس مکان، به‌عنوان یک عامل تسهیل‌گر در فرایند آموزشی و تربیتی است. مسیله‌ای که اینجا مطرح می‌گردد این است که عامل طراحی، با تکیه بر مولفه‌های فرهنگی و هنری تا چه میزان قادر به ارتقای حس مکان در فضاهای آموزشی است. با توجه به نهادینه‌شدن بسیاری از ارزش‌های ملی و فرهنگی در نقوش هویت‌ساز، استفاده از این رویکرد چگونه بر ارتقای حس مکان در فضاهای آموزشی موثر است؟ پژوهش حاضر به روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر داده‌‌های منابع کتابخانه‌ای به‌رشته تحریر درآمده است. یافته‌های پژوهش حاکی از این است که نقوش هویت‌سازی چون نقوش گیاهی، هندسی و کتببه‌ای ارتباط عمیقی که با معماری در ادوار مختلف تاریخی دارند و هر یک حامل نوعی پیام فرهنگی و اخلاقی هستند که برای اکثریت افراد جامعه یادآور مفاهیم آشنایی درباره اهمیت زندگی، تلاش و فرهنگ است لذا کاربست آن‌ها نقش مهمی در ارتقای حس مکان در فضاهای آموزشی دارد.

اهداف پژوهش:

تبیین ارتقای حس مکان، به‌عنوان یک عامل تسهیل‌گر در فرایند آموزشی و تربیتی.
تحلیل نهادینه‌شدن ارزش‌های ملی و فرهنگی در نقوش هویت‌ساز بر ارتقای حس مکان در فضاهای آموزشی.

سوالات پژوهش:

عامل طراحی، با تکیه بر مولفه‌های فرهنگی و هنری تا چه میزان قادر به ارتقای حس مکان در فضاهای آموزشی است؟
با توجه به نهادینه‌شدن بسیاری از ارزش‌های ملی و فرهنگی در نقوش هویت‌ساز، استفاده از این رویکرد چگونه بر ارتقای حس مکان در فضاهای آموزشی موثر است؟