ویژگی های توصیف در کوش نامه

توصیف یکی از ابزارهای موثر در تصویر آفرینی و نوعی شیوه بیان است که به وسیله ی آن می توان اشیا، افراد، رفتارها و صحنه ها را با کلمات آفرید. ازآنجاکه وصف پیوندی استوار با نوع حماسی دارد به همین دلیل سراینده در حماسه خویش از آن برای تجسم بخشی و تصویر آفرینی بهره می برد زیرا عنصر توصیف وسیله ای است برای محسوس و ملموس تر کردن صحنه های متنوعی که در بستر شعر حماسی روی می دهد. این نوشتار با روش توصیفی - تحلیلی به بررسی موضوع توصیف در کوش نامه ایرانشان ابن ابی الخیر می پردازد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد موضوعات مختلفی چون طبیعت، اشخاص، امور انتزاعی، زمان، مکان، اشیا، هدایا، میدان رزم و حیوانات در کوش نامه توصیف شده اند. برای نشان دادن قدرت توصیفگری گوینده منظومه، ابتدا به وصف های او از جنبه دستوری نگریسته و سپس به تحلیل شگردهای دستوری شاعرانه پرداخته شده است. بسامد شگردهای دستوری نسبت به شاعرانه بیشتر است. از بین شگردهای دستوری، صفت دارای بیشترین بسامد است و از میان شگردهای شاعرانه، تشبیه بیشترین بسامد را دارد. علاوه بر این، در منظومه موردپژوهش، شاعر گاه از چند شگرد وصفی در توصیف یک موضوع واحد استفاده می کند و گاه یک شگرد را به طور متوالی در توصیف موضوعات مختلف به کار می برد.