شناسایی و به کارگیری عوامل اصلی موثر در محلات شهر هوشمند به منظور تجدید حیات شهری بافت های ناکارآمد شهری (نمونه مطالعاتی: محله نظام آباد شهر تهران)

یکی از مشکلات قابل توجه در شهرها وجود بافت های ناکارآمد و نیازمند احیا می باشد. بافت های ناکارآمد شهری از مهمترین چالش های شهرها محسوب می شود. تجدید حیات شهری رویکردی همه جانبه نگر در جهت رفع مشکلات بافت های ناکارآمد می باشد. در این پژوهش از رویکرد شهرهوشمند در جهت تحقق تجدید حیات شهری به کار گرفته شده است. این پژوهش از نوع کاربردی و روش آن ترکیبی می باشد. در بخش کیفی با مطالعه متون داخلی و خارجی، شاخص های موثر در زمینه محلات شهر هوشمند و تجدید حیات استخراج شد. در بخش کمی با استفاده روش تحلیل عاملی اکتشافی، عوامل تاثیرگذار در محلات شهر هوشمند، استخراج و در تحلیل رگرسیون میزان تاثیر عوامل محلات شهر هوشمند بر ابعاد تجدید به کار گرفته شد. در این پژوهش از ابزارهای تحقیقاتی چون پرسشنامه و مشاهده میدانی در محله نظام آباد استفاده شده است. جهت تحلیل داده های پرسشنامه از روش تحلیل عاملی اکتشافی و محاسبه رگرسیون مرحله به مرحله استفاده شده است. محله قدیمی نظام آباد به دلیل فرسودگی کالبدی، مسایل اقتصادی و اجتماعی به شدت نیازمند سامانیابی می باشد. در نهایت با بکارگیری اصول محلات شهر هوشمند در بعد اجتماعی با واریانس 1/12 %، بعد اقتصادی با واریانس 1/62 % و در بعد کالبدی- محیطی با واریانس 8/19% می توان باعت ارتقا تجدید حیات شهری در محله نظام آباد شد. این موضوع بیانگر آنست که بخش قابل توجهی از تغییرات بعد اقتصادی تجدید حیات شهری در این محله توسط عوامل محلات شهر هوشمند بیان می شود.