تاثیر تلفیق روش های آبیاری غرقابی و قطره ای در سطوح مختلف کود نیتروژن و تعداد نشا بر عملکرد و بهره وری آب برنج

به منظور بررسی تاثیر تلفیق روش های آبیاری و سطوح کود نیتروژن در سیستم کشت تک و چند نشا بر عملکرد و بهره وری آب برنج (Oryza sativa L.) رقم طارم روشن، آزمایشی به صورت کرت های دو بار خرد شده بر پایه بلوک های کامل تصادفی با تیمارهای آبیاری شامل؛ روش آبیاری غرقاب دایم در طول دوره رشد (شاهد T1,)، روش آبیاری قطره ای نواری پس از مرحله واکاری(T2) ، پنجه زنی (T3)، خوشه دهی (T4)، گلدهی (T5) و خمیری (T6) با 50 درصد مقدار آب آبیاری غرقاب دایم و دو تیمار 90 (N1) و 180 (N2) کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن از منبع اوره و دو تیمار تک (S1) و چند نشا (S2) در سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه و بهره وری آب به ترتیب با 7/6730 کیلوگرم بر هکتار در تیمار T5 × S1 و 844/0 کیلوگرم بر مترمکعب در تیمار T2 × S2 بدست آمد که با تیمار T3 × S1 اختلاف معنی-داری نداشتند. همچنین بیشترین بهره وری آب مبتنی بر عملکرد دانه در همه تیمارهای آبیاری با تیمار N2 همراه بود. بنابراین برای عملکرد دانه بیشتر با بهره وری آب بالاتر می توان در شرایط محدودیت آب، تیمار T3 × S1 را با سطح کودی N2 در منطقه رشت اعمال کرد.