فراتحلیل پژوهش های نزاع و درگیری: بازه زمانی 1383-1399

 افزایش حجم پرونده‌های قضایی-انتظامی، پرخاشگری فیزیکی در خیابان و فضای عمومی، وجود اختلافات خانوادگی و فردی، نشان می‌دهد که نزاع و درگیری در جامعه طی سال‌های گذشته، افزایش چشمگیری داشته است. هدف اصلی این پژوهش فراتحلیل عوامل موثر بر نزاع و درگیری در مطالعات صورت گرفته در بازه زمانی 1387-1400 است.

 روش تحقیق:

 روش تحقیق از نوع فراتحلیل (کمی)، جامعه آماری آن 45 سند که به روش نمونه‌گیری هدفمند (غیر احتمالی)، 37 مقاله با رعایت اصول   روشی-علمی، در بازه زمانی 1387-1400 انتخاب شدند.

یافته‌ها و نتیجه‌گیری:

 نتایج نشان می‌دهد بی‌سازمانی اجتماعی در اثر گام نهادن جامعه از ساختار سنتی به نوگرایی اجتماعی منجر به ستیز، خشونت و پرخاشگری جمعی شده است. در این گذار اجتماعی تغییر ساحت کلی جامعه از سنخ سنتی (زندگی ایلی-کوچ نشینی، عصبیت جمعی، طایفه گرایی، فرهنگ شجاعت و انتقام، اهمیت تبار ایلی، بیگانه هراسی و خیر محدود) و به سمت مدرنیته (شهرنشینی، سواد رسانه‌ای، تحرک جغرافیایی-اجتماعی و نوگرایی) منجر به ایجاد فضای آنومیکی و معلق ماندن بین شرایط جامعه سنتی و مدرن شده است که حاصل آن توسعه نامنظم نهادها و طبقات اجتماعی، ستیز ارزشی سنت و مدرن، کژکارکردی نهادهای مدنی و رسمی، کاهش اقتدار نظام کنترلی سنتی و رسمی، فاصله فرهنگی-اجتماعی طبقات، آشفتگی و بحران هویتی، احساس تعارض و بیگانگی اجتماعی، کاهش سرمایه اجتماعی، شکاف طبقاتی، انباشت تعارض و ناکامی اجتماعی و ناتوانی نهادها و افراد در پاسخ به مطالبه اجتماعی و نیازهای اساسی جامعه است که تاب‌آوری اجتماعی شهروندان را پایین آورده و درروند تاریخی به بازتولید پرخاشگری و نزاع جمعی جامعه انجامیده است.