ارزیابی کفایت تحلیل طیفی برای تحلیل لرزه ای ساختمان های فولادی دارای سیستم قاب خمشی و قاب مهاربندی همگرا مطابق آیین نامه های زلزله معتبر

از روش استاتیکی معادل مطابق آیین نامه های زلزله دارای محدودیت بوده و در ساختمان های با ارتفاع زیاد، این روش قادر به در نظرگیری اثر مودهای ارتعاشی بالاتر نمی باشد. در تحلیل لرزه ای ساختمان های با ارتفاع زیاد، مطابق آیین نامه های زلزله، روش تحلیل طیفی به خاطر قابلیت در نظرگیری اثر مودهای ارتعاشی بالاتر استفاده می شود. از طرف دیگر، تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی، قدرتمندترین روش جهت برآورد پاسخ های لرزه ای ساختمان ها می باشد. لذا در این تحقیق، دقت و کفایت روش تحلیل طیفی، با مقایسه نتایج پاسخ های لرزه ای حاصل از آن با روش دقیق تاریخچه زمانی غیرخطی مورد بررسی قرار می گیرد. برای این منظور، 6 سازه فولادی سه بعدی با تعداد طبقات 4، 10 و20 با سیستم های قاب خمشی ویژه و قاب مهاربندی همگرای ویژه در نظر گرفته شده اند. برای انجام تحلیل های تاریخچه زمانی غیر خطی و طیفی، 4 گروه 7 تایی شامل شتابنگاشت نزدیک گسل با ویژگی های جهت پذیری پیش رونده، اثر پرتابی و بدون پالس و همچنین شتابنگاشت های دور از گسل استفاده شده است. نتایج نشان می دهند که در اکثر سازه ها پاسخ های لرزه ای حاصل از تحلیل طیفی نسبت به تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی دارای مقادیر دست پایین و غیر محافظه کارانه می باشند و معمولا میزان خطای روش تحلیل طیفی با افزایش ارتفاع سازه بیشتر می شود.