تاثیر ورزش هوازی و مصرف هم زمان داروی سربرولایزین (Cerebrolysin) بر حافظهء فضائی موش های صحرایی نر مدل پارکینسون

اختلال در حافظه، یکی از عوارض بیماری پارکینسون است. سربرولایزین دارای اثرات نوروتروفیک و تحریک رشد نورونی می‌باشد. ورزش نیز باعث افزایش فاکتور های رشد مغز و بهبود حافظه فضایی می‌شود. هدف از انجام مطالعه حاضر، ارزیابی تاثیر ورزش هوازی و مصرف هم‌زمان داروی سربرولایزین بر حافظه فضایی موش‌های صحرایی نر مدل پارکینسون بود. بدین منظور 36 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با وزن 20±250 به‌طور تصادفی به 6 گروه مساوی شامل شم جراحی، پارکینسونی (تزریق 6-هیدروکسی دوپامین، تک‌دوز یک طرفه داخل جسم سیاه مغز به میزان µg/ml 5/12)، کنترل مثبت (لوودوپا، به میزان mg/kg 12خوراکی، به مدت 21 روز)، تیمار سربرولایزین (به میزان mg/kg 538 تزریق داخل صفاقی، به مدت 21 روز)، ورزش تردمیل (روزانه به مدت 30 دقیقه، 60 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی، به مدت 21 روز) و تیمار سربرولایزین (به میزان mg/kg 538 تزریق داخل صفاقی، به مدت 21 روز) توام با ورزش (روزانه به مدت 30 دقیقه، 60 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی، به مدت 21 روز) تقسیم شدند. در پایان، آزمایش حافظه‌ فضایی با ماز آبی موریس در گروه‌های مورد مطالعه انجام شده و پس از آسان‌کشی، از بافت مغز موش ها جهت مطالعه آسیب شناختی ناحیه هیپوکامپ نمونه برداری شد. داده‌ها توسط آزمون های آماری تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) و توکی (Tukey) در سطح 05/0 p< ، توسط نرم‌افزار گراف‌پد (Graphpad) تحلیل گردید. القاء پارکینسون باعث کاهش شاخص‌های حافضه فضایی و سربرولایزین باعث افزایش فاکتورهای حافظه فضایی گردید (05/0p<). همچنین ورزش هوازی پارامترهای مربوط به حافضه فضایی را همانند سربرولایزین بهبود بخشید (05/0p<). ورزش هوازی توام با سربرولایزین هم بهترین تاثیر را در بهبود شاخص‌های حافظه فضایی داشت. نتایج آسیب شناسی نیز همسو با نتایج حافظه فضایی بود. به نظر می رسد که ورزش هوازی و داروی سربرولایزین به‌طور همزمان، منجر به بهبود حافظه ء فضایی و تغییرات آسیب شناختی هیپوکامپ در موش های صحرایی مدل پارکینسون می شود.