بررسی شاخص ها و عوامل موثر بر سواد غذا در میان خانوارهای روستایی، با تاکید بر نقش میانجی امنیت غذایی

سواد غذا در زمینه بهبود بخشیدن به برخی از جنبه های ناامنی غذا، با افزایش قابلیت انعطاف پذیری و به حداکثر رساندن استفاده از منابع موجود، از پتانسیل های مهمی برخوردار است. این پژوهش با هدف بررسی شاخص ها و عوامل موثر بر سواد غذا در میان خانوارهای روستایی با روش پیمایش در میان خانوارهای روستایی شهرستان دشتی استان بوشهر انجام شد. بر اساس فرمول کوکران و با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای، تعداد 232 خانوار  به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بود که روایی و پایایی آن از طریق پایلوت و نظر اساتید بخش ترویج و آموزش کشاورزی مورد تایید واقع شد و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS25 انجام شد. نتایج نشان داد که میانگین سواد غذایی در بین خانوارهای روستایی با سطح تحصیلات و سطح درآمد مختلف، تفاوت معنی داری دارد. نتایج بررسی ارتباط علی متغیرها در قالب آزمون تحلیل مسیر نشان داد در بین متغیرهای وارد شده در مدل نشان داد میزان بهره گیری از خدمات اکوسیستم (با ضریب اثر 725/0)، نگرش نسبت به کشاورزی متعارف (577/0) و امنیت غذایی (465/0) دارای بیشترین تاثیر (مجموع اثرات مستقیم و غیر مستقیم) بر سواد غذایی روستاییان بودند و متغیر سن کمترین اثر (225/0) را داشت. در راستای بهبود سواد غذایی جوامع روستایی، شناسایی شیوه های علمی قابل ارایه در دوره های آموزش رسمی و غیر رسمی، توجه به  دانش تجربی روستاییان در رابطه با مواد غذایی و همچنین مدیریت مناسب آموزشی پیشنهاد می گردد.