تبارشناسی نقدهای مدرن به تئودیسه های سنتی؛ بازخوانی کتاب کلاسیک سی. اس. لوئیس به نام از رنجی که من کشیدم

در سال های اخیر متفکرانی همچون وتزل [1]، تراکاکیس [2]، فیلز [3]، گدس [4]، جنسن [5]، بلومنتال [6] و راث [7] و پیشتر از آنها کنث سورین [8] به نقد قاطع تیودیسه های سنتی در قالب نقدهای سه گانه گفتمانی، اخلاقی و اگزیستانسی پرداخته اند. اثر کنث سورین به نام الهیات و مسیله شر [9] که در دهه هشتاد منتشر شد، به عنوان اثری کلاسیک فیلسوفان منتقد دیگر را نیز در سال های اخیر بر آن داشت که مقالاتی را در نقد تیودیسه بنگارند. اما دیرینه و تبار این نقدهای سه گانه به تیودیسه ها جلوتر از کتاب سورین، تا کتاب از رنجی که من کشیدم [10]  اثر مختصر و جالب توجه سی. اس. لوییس در دهه پنجاه پیش می رود. لوییس در پی مواجهه با مرگ گزاف همسر محبوبش، در روایت های شخصی اش از تجربه زندگی کردن در از رنجی که من کشیدم، همه این نقدهای سه گانه مدرن در آثار فلاسفه بعدی را به نوعی مطرح کرده است و به یقین پیشگام نقد تیودیسه های سنتی است. این مقاله به هدف دیرینه شناسی و تبارشناسی نقدهای مدرن به تیودیسه های سنتی نوشته شده است و این نقدهای تحلیلی معاصر را تا اثر روایت گرانه لوییس در دهه پنجاه به پیش می برد.