بررسی تاثیر تنک شیمیایی و فیزیکی بر برخی خصوصیت های خوشه انگور یاقوتی

انگور یاقوتی مهم ترین محصول باغی منطقه سیستان است  که تراکم خوشه، بازارپسندی آن را تحت تاثیر قرار داده است. این آزمایش با هدف بررسی تاثیر تنک شیمیایی و فیزیکی بر فشردگی خوشه انگور یاقوتی و بررسی بازده اقتصادی آن ها انجام شد. این آزمایش به صورت سه پروژه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. آزمایش اول شامل چهار سطح هورمون اسید جیبرلیک (صفر، 10، 20 و 30 میلی گرم بر لیتر)، آزمایش دوم شامل چهار سطح برگ چینی (عدم برگ چینی، برگ چینی دو گره پایین شاخه های بارور، برگ چینی چهار گره پایین شاخه های بارور و برگ چینی شش گره پایین شاخه های بارور) و آزمایش سوم شامل چهار سطح تنک خوشه (عدم تنک خوشه، حذف 1 سانتی متر از انتهای محور خوشه، حدف 2 سانتی متر از انتهای محور خوشه و برس کشیدن خوشه) بود. مقایسه میانگین فشردگی خوشه در 3 آزمایش نشان داد استفاده از 30 میلی گرم بر لیتر اسید جیبرلیک باعث بیشترین میزان کاهش فشردگی خوشه شد. بازده اقتصادی کاربرد اسید جیبرلیک و برگ چینی معنی دار اما برای تنک خوشه معنی دار نبود. مقایسه میانگین کاربرد اسید جیبرلیک و برگ چینی نشان داد بیشترین بازده اقتصادی مربوط به تمامی سطوح کاربرد اسید جیبرلیک بود. بازده اقتصادی 30 میلی گرم بر لیتر اسید جیبرلیک نسبت به بازده اقتصادی کاربرد 20 و 10 میلی گرم بر لیتر اسید جیبرلیک بترتیب 4/31 و 5/41 درصد بیشتر بود. بطور کلی بازده اقتصادی کاربرد30  میلی گرم بر لیتر اسید جیبرلیک نسبت به حذف برگ های 6 گره پایین تمام شاخه های تاک انگور 2/85 درصد افزایش نشان داد و برای کاهش فشردگی خوشه قابل توصیه است.