مروری بر انواع خشونت علیه زنان در ایران در بین سال های 1399 الی 1400

خشونت علیه زنان مقوله ای تاثیر گذار بر سلامت زنان و جامعه است. با توجه به اینکه در بیشتر کشورهای جهان قوانینی برای منع خشونت علیه زنان تصویب شده است، اما ما همچنان شاهد آمار قابل توجهی از این معضل اجتماعی هستیم. در نتیجه هدف از این مقاله تعیین شیوع و علت انواع خشونت علیه زنان در ایران طی 11 سال بین سال های 1399 الی 1400 بوده است.

این مطالعه به صورت مروری در قالب بررسی مقالات از بانک های اطلاعاتی scholar, Springer, Pubmed, Proquest Google برای منابع انگلیسی و بانک های اطلاعاتی Magiran, Iranmedex و پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، برای منابع فارسی همراه با مطالعات کتابخانه ای انجام شد. کلید واژه های جستجو عبارت بودند از: خشونت علیه زنان، خشونت خانگی، خشونت سایبری، زنان ایران، خشونت علیه زنان ازدواج کرده در منابع فارسی و کلید واژه های women, cyber violence, violence against married women Domestic violence, Violence against در منابع انگلیسی. در ابتدا 18551 مقاله استخراج شد که با مطالعه چکیده و عنوان مقالات و در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج در نهایت 45 مقاله وارد مطالعه شد. معیارهای انتخاب مقالات شامل مقالات معتبر چاپ شده در بین سال های 1399 الی 1400 در زمینه خشونت علیه زنان در ایران بود.

یافته ها: 

نتایج نشان داد شایعترین نوع خشونت علیه زنان در ایران خشونت روانی و پس از آن خشونت جسمی و کمترین خشونت از نوع جنسی می باشد. عواملی چون مشکلات اقتصادی -اجتماعی، اعتیاد همسر، سن، سطح تحصیلات، تعداد فرزندان، فضای سایبری، بحران کرونا و غیره عوامل زمینه ساز خشونت علیه زنان بودند.

بحث و نتیجه گیری: 

خشونت روانی شایع ترین نوع خشونت علیه زنان در ایران محسوب می گردد. یکی از راه های کاهش بحران خشونت علیه زنان کمک به آگاه سازی زنان در رابطه با حقوق خود است. همچنین مداخلات قضایی، آموزشی، درمانی- بهداشتی نیز باید مدنظر قرار بگیرد.