ساخت نانوحسگر گازی حساس به استون بازدم انسان برپایه نانوساختار متخلخل WO3 جهت پایش بیماران دیابتی

هدف این پژوهش، ساخت حسگر مبتنی بر نیم رسانا اکسید فلزی تری اکسید تنگستن، با قابلیت آشکارسازی گاز استون حاصل از بازدم است. مشخصات ساختاری نمونه تهیه شده، توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی و دستگاه پراش پرتو ایکس مورد بررسی قرار گرفت. مشخصه یابی نانوذره و نمونه نانوساختار کروی متخلخل سنتز شده توسط آنالیز های DLS،BET  و BJH  انجام شد. پودرهای به دست آمده، به روش ته نشینی بر روی الکترودهای شانه ای لایه نشانی شده و مقاومت الکتریکی الکترودها در معرض استون و تعدادی از گاز های فرار اندازه گیری شد. به منظور بررسی قدرت انتخاب گری حسگرها، حساسیت آن ها به چند نمونه از گازهای آلی فرار با افزایش دمای حسگر به C° 200 و C° 300 نیز مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که استفاده از نانوساختارهای متخلخل تری اکسید تنگستن در غلظت های کمتر ازppm  5 ، با عملکرد خطی بسیار مطلوب، حساسیت حسگری معادل %/ppm 44/44 را ارایه می کند. ارزیابی های کمی اثبات کرد قدرت انتخاب‎ گری همین نانوساختار نسبت به غلظت ppm 8/1 از استون به عنوان غلظت آستانه ی نشانگر زیستی دیابت نوع اول ، در حضور چندین گاز آلی مزاحم بسیار عالی و بهبود 6 برابری را نشان داد. پاسخ حسگر در غلظت های معینی از استون نسبت به سایر مراجع به میزان 8 درصد برتری داشته است. همچنین، حسگر ساخته شده با زمان پاسخ 18 ثانیه ای واکنش سریع تری دارد که در مقایسه با بهترین نمونه ی ارایه شده در حدود 21 درصد بهبود یافته است.