گزارش یک مورد خونریزی ساب آراکنوئید در بیمار مبتلا به کوآرکتاسیون آئورت

خونریزی ساب آراکنویید چهارمین علت شایع حوادث عروقی مغز است. این اختلال در کودکان نادر است و بیشترین شیوع آن در سنین 65-35 سالگی است. شایع ترین علت خونریزی ساب آراکنویید غیرتروماتیک آنوریسم ساکولار است. خونریزی ساب آراکنویید طیف وسیعی از علایم بالینی، از سردرد خفیف تا مرگ ناگهانی دارد و به عنوان یک اختلال بالقوه کشنده حایز اهمیت است. آنوریسم های اینتراکرانیال با بعضی بیماری های دیگر از جمله کوآرکتاسیون آئورت می تواند همراهی داشته باشد. هدف از معرفی این بیمار توجه به امکان این همراهی خصوصا در سنین پایین می باشد.
معرفی بیمار: بیمار کودک دوازده ساله ای است که بدون سابقه بیماری قبلی در مهرماه 1382 دچار سردرد شدید و ناگهانی و اختلال هوشیاری گذرا شد. در معاینه علایم مننژه وجود داشت و بیمار تب نداشت. بر اساس علایم بالینی و سی تی اسکن مغز خونریزی ساب آراکنویید با منشا آنوریسم در شریان رابط قدامی تشخیص داده شد. بیمار در هنگام بستری فشار خون بالا داشت، نبض اندام های تحتانی لمس نمی شد و در سمع قلب سوفل سیستولیک شنیده می شد. در بررسی اکوکاردیوگرافی کوآرکتاسیون آئورت تشخیص داده شد.
بحث: خونریزی ساب آراکنویید غیر تروماتیک در 80 درصد موارد مربوط به آنوریسم ساکولار است و در بیست درصد بقیه ناشی از مالفورماسیون شریانی وریدی و یا آنوریسم مایکوتیک می باشد. آنوریسم معمولا در محل دو شاخه شدن شریان های مغزی اتفاق می افتد. در 95-90 درصد موارد، در گردش خون قدامی حلقه ویلیس دیده می شود که شایع ترین محل آن شریان رابط قدامی است. آنوریسم های اینتراکرانیال با برخی بیماری ها از جمله کلیه پلی کیستیک، سندرم اهلردانلس، سندرم اسلروبرراندو، دیسپلازی فیبروماسکولار و کوآرکتاسیون آئورت همراهی دارند. احتمال می رود منشای مشترک این بیماری ها، اختلالات تیغه عصبی در مرحله امبریوژنز باشد که منجر به ضایعاتی در بافت های منشا گرفته از آن می شود، لذا توصیه می شود در بیماران مبتلا به خونریزی ساب آراکنویید به احتمال وجود بیماری های همراه توجه شود.