پیش بینی مشکلات بین فردی در نوجوانان براساس مولفه های رضایت زوجیت والدین آن ها

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی مشکلات بین فردی در نوجوانان براساس مولفه های رضایت زوجیت والدین آن‌ها صورت گرفت. این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی و روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل نوجوانان کلاس ششم تا دوازدهم در سال 9899 بود که با روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 300 نفر (150 دختر و 150 پسر) انتخاب شدند و پرسشنامه های مشکلات بین فردی بارخام و همکاران (1966) و رضایت زناشویی افروز (1390) روی آن‌ها اجرا شد. داده‌ها با استفاده از رگرسیون چندمتغیری با روش گام‌به‌گام مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که رضایت زوجیت والدین، 22 درصد از واریانس مشکلات بین فردی را تبیین می‌کند. درنهایت نتایج نشان داد که بین ابعاد ده گانه رضایت زوجیت والدین با ابعاد شش گانه مشکلات بین فردی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد؛ بنابراین می‌توان گفت با توجه به نقش رضایت زوجیت والدین بر مشکلات بین فردی نوجوانان، لازم است بر اهمیت رضایت زوجیت والدین در زندگی نوجوانان تاکید شود چراکه رضایت زناشویی از طریق ایجاد محیط گرم و صمیمانه در خانواده یکی از عوامل مهم در کاهش مشکلات بین فردی فرزندان است.