اثربخشی برنامه روانی آموزشی گام دوم بر ارتقای شایستگی های هیجانی اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی

این پژوهش با هدف آزمون اثربخشی برنامه آموزش گام دوم بر افزایش کفایت هیجانی اجتماعی دانش آموزان ابتدایی انجام شد. در این پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه و همراه با پیگیری، 48 دانش آموز پسر پایه ششم ابتدایی در دو گروه آزمایش (25 دانش آموز) و گواه (23 دانش آموز)، قبل و بعد از آموزش به سیاهه بیانگری خشم حالت/ صفت نسخه کودک و نوجوان (باریو، آلوجا و اسپیلبرگر، 2004)، سیاهه سازگاری دانش آموزان (سینها و سینگ، 1993) و مقیاس هوش هیجانی بار آن (بار آن، 2004) پاسخ دادند. برنامه گام دوم طی 6 هفته و هر هفته دو ساعت، به صورت گروهی و از طریق سامانه شاد اجرا شد. نتایج روش آماری تحلیل واریانس آمیخته ساده نشان داد که اثر اصلی عامل درون گروهی و بین گروهی و اثر تعاملی عوامل درون برون گروهی بر افزایش همدلی، مسیولیت پذیری اجتماعی، کنترل تکانه و کنترل خشم از نظر اماری معنادار و اثر اصلی و کنش متقابل عوامل بر سازگاری تحصیلی از نظر آماری غیرمعنادار بود. نتایج این پژوهش نشان داد که برنامه آموزشی گام دوم به مثابه یک مداخله روانی  آموزشی با تاثیرپذیری از منطق مفهومی مدل پردازش گری شناختی اطلاعات اجتماعی و نظریه یادگیری اجتماعی، موافق با دیگر نسخه های زبانی آن، در تعمیق خزانه مهارتی و سرمایه روانی دانش آموزان ابتدایی از نقش تعیین کنند ه ای برخوردار بود.