تحلیل فضایی- زمانی سرقت از خانه های دوم در شهر ساحلی چالوس

خانه‌های دوم جزء لاینفک و پویای گردش‌گری هستند که برای گذران اوقات فراغت یا سرمایه‌گذاری خریداری می‌شوند. این خانه‌ها دارای شرایط و وضعیتی هستند که احتمال وقوع بزه سرقت در آن‌ها بیش‌تر است و می‌تواند موجب شکل‌گیری فرصت‌ها و اهداف مجرمانه شود. از این‌رو، هدف از این مطالعه شناخت الگوی فضایی سرقت از خانه‌های دوم در شهر ساحلی چالوس است.

پژوهش از نوع کاربردی و از لحاظ روش مطالعه، توصیفی - تحلیلی است. داده‌ها و اطلاعات مورد نیاز برای انجام این پژوهش به دو روش کتابخانه‌ای و پیمایشی جمع‌آوری شد. جامعه آماری 329 فقره سرقت از خانه‌های دوم است که به‌صورت تمام‌شمار است. برای شناسایی و درک الگوی مکانی و فضایی سرقت و توزیع و پراکندگی جرایم از مدل‌های آماری هم‌چون شاخص نزدیک‌ترین همسایه، شاخص تراکم کرنل و تحلیل موران، آزمون مرکز متوسط و بیضی انحراف معیار استفاده شده است.

نتایج حاصل از شاخص موران و آزمون تراکم کرنل نشان می‌دهد که سرقت از خانه‌های دوم در شهر ساحلی چالوس در بازه زمانی 1398-1393 از الگوی خوشه‌ای و تصادفی تبعیت می‌کند. مرکزیت فضایی سرقت از خانه‌های دوم در بلوار تختی در مرکز شهر ساحلی چالوس واقع شده و در جهت شمال غربی به جنوب شرقی است. به‌لحاظ زمانی نیز سرقت ساعات 12-9 صبح با تعداد 70 سرقت ثبت‌شده بیش‌ترین میزان را به خود اختصاص داده‌اند. به لحاظ فصلی نیز فصل تابستان با تعداد 108 فقره سرقت بالاترین میزان را کسب کرده است. نتایج پژوهش نشان داد که الگوی فضایی سرقت از خانه‌های دوم در شهر ساحلی چالوس به‌صورت خوشه‌ای و متمرکز است که کانون این سرقت در مرکز شهر ساحلی چالوس واقع شده است. هم‌چنین از نظر زمانی سرقت از خانه‌های دوم در شهر ساحلی چالوس بین صبح تا ظهر اتفاق می‌افتد و هم‌چنین در فصل تابستان بیش‌تر از سایر فصول سال است.