بررسی اثر داربست هیدروژل فیبرین بر تمایز استئوژنیک سلول های بنیادی مزانشیمی جدا شده از ژله وارتون

پیش زمینه و هدف:

 مهندسی بافت استخوان یک رویکرد پیش رونده در ترمیم بافت استخوان در علم پزشکی می باشد. القا تمایز استخوانی یک پروسه بسیار مهم برای ترمیم استخوان است. فیبرین به عنوان یک پلیمر طبیعی در مطالعات مهندسی بافت استخوان به عنوان داربست سه بعدی کشت سلول استفاده می شود. در این مطالعه اثرات تمایز استخوانی داربست هیدروژل فیبرین بر سلول های بنیادی مزانشمی جدا شده از ژله وارتون انسانی مورد بررسی قرار گرفته است.

پاساژ سوم سلول های بنیادی مزانشیمی ژله وارتون بند ناف انسانی (WJ-MSCs) در دو گروه کشت دوبعدی و کشت سه بعدی داربست هیدروژل فیبرین کشت داده شدند. محیط DMEM Low Glucose حاوی ده درصد FBS و یک درصد آنتی بیوتیک به هر دو گروه اضافه شد. این سلول ها به مدت 21 روز در شرایط دمای 37 درجه S سانتی گراد و CO2 5% نگهداری شدند و محیط آن ها هر سه روز یک بار تعویض می شد. در پایان دوره، پتانسیل تمایز استیوژنیکی آن ها با بررسی فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز و رنگ آمیزی آلیزارین رد انجام شد.

معدنی شدن در گروه کشت سه بعدی مشاهده شد و با رنگ آمیزی آلیزارین رد به طور چشمگیری به رنگ قرمز درآمد. و در گروه کشت دوبعدی نقاط قرمزرنگ بسیار کمی مشاهده شد. فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز در گروه کشت سه بعدی برابر 2/4±64/140 و در گروه کشت دوبعدی برابر 46/0±85/6 اندازه گیری شد، که اختلاف بین آن ها معنی دار بود P≤0/001.

هیدروژل فیبرین می تواند باعث تمایز WJ-MSCs به سلول های استخوانی در غیاب فاکتورهای استیوژنیک شود.