عوامل تاثیرگذار بر موفقیت سامانه های یادگیری الکترونیکی در دوران پساکرونا (مورد مطالعه: دانشگاه های مستقر در تهران)

اهمیت انکارناپذیر یادگیری الکترونیکی در آموزش منجر به رشد گسترده تعداد دوره های آموزش الکترونیکی و سیستم های ارایه انواع مختلف خدمات در زمان کووید 19 می شود. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل مدیران مراکز رشد و فناوری اطلاعات و ارتباطات، در دانشگاه های تهران بودند، که تعداد آنها 192 نفر گزارش شد. نمونه بر اساس فرمول کوکران 128 نفر محاسبه و به روش نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه تحقیق آل-فریحات و همکاران (2020) استفاده گردید. روایی به روش محتوایی با استفاده از روایی درونی و ماتریس همبستگی (روایی واگرا) و بارها عاملی مورد تایید قرار گرفته است. پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی مورد تایید قرار گرفت.جهت تحلیل داده های بدست آمده، از روش همبستگی به شیوه معادلات ساختاری با نرم افزار اسمارت پی ال اس (SmartPLS) استفاده شده است. براساس یافته های پژوهش کیفیت سیستم فنی (r=0.533)، کیفیت سیستم اطلاعات (r=0.472)، کیفیت خدمات (r=0.523)، کیفیت سیستم تحصیلی (r=0.613)، کیفیت سیستم پشتیبانی (r=0.851)، کیفیت یادگیرنده (r=0.763) و کیفیت استاد (r=0.508) از عوامل اثرگذار بر موفقیت سامانه های یادگیری الکترونیکی بودند. طبق نتیجه به دست آمده کیفیت سیستم پشتیبانی مهمترین عامل تاثیرگذار بر موفقیت سامانه های یادگیری الکترونیکی شناخته شد.