ساختار مالی مشارکت میان شرکت ‏های ملی و شرکت‏ های بین‏ المللی در عملیات اکتشاف بالادستی نفتی

پس از انعقاد قرارداد نفتی بالادستی، ممکن است شرکت بین‏ المللی نفتی ملزم شود عملیات بالادستی نفتی را با مشارکت شرکت ملی نفت انجام دهد. در نتیجه، پس از انعقاد قرارداد بالادستی بین شرکت ملی نفت و شرکت ‏(های) بین ‏المللی نفتی، قرارداد عملیات مشترک منعقد شده، در کنار شرکت ‏(های) بین‏ المللی، سهم مشخصی نیز به شرکت ملی نفت اختصاص می‏یابد. با اختصاص سهم به شرکت ملی باید انتظار داشت که تعهدات و ریسک ‏های شرکت‏ (های) بین ‏المللی در قرارداد بالادستی به شرکت ملی منتقل شود و این درواقع به معنای کاهش تعهدات شرکت ‏(های) بین المللی است، اما این امر خلاف مقتضای قرارداد بالادستی است. ازآنجایی که شرکت ‏های ملی نمی‏ توانند همانند یک شریک واقعی و بسان یک شرکت پیمانکاری نفتی در عملیات مشارکت نمایند، این مسیله مطرح است که ترتیبات مالی چگونه باید طراحی شود که بدون اینکه شرکت ملی تعهد یا ریسکی را قبول کند، سهمی از قرارداد عملیات مشترک را ببرد. بر همین اساس، سهم شرکت ملی‏ نفت در قالب سهم تعهدشده است؛ به این معنا که سهم این شرکت از هزینه ‏های عملیات تا یک نقطه مشخص (غالبا کشف تجاری) برعهده شرکت (های) بین‏ المللی نفتی قرار می‏ گیرد و پس از آن، شرکت ملی نفت نقدا کل هزینه‏ های پیشین را بازپرداخت کرده یا هزینه‏ ها از نفت تولیدی سهمی شرکت ملی نفت بازیافت می‏ شود.