تاثیر استرس ادراک شده بر شدت آکنه با میانجی‎گری هیجان بین شخصی در مبتلایان به اختلال آکنه ولگاریس

آکنه یک اختلال روان تنی بسیار شایع می‎باشد که باعث تاثیرات جسمی، روانی و اجتماعی در افراد می‎شود. هدف  این مطالعه پاسخ به این سوال است: آیا هیجان بین شخصی می‎تواند در رابطه‎ی بین استرس ادراک شده و شدت آکنه نقش واسطه‎ایی داشته باشد. آیا شدت آکنه مستقیما با نمرات کل هیجان بین شخصی ارتباط دارد.

روش مطالعه توصیفی از نوع پیش‎بینی می‎باشد.93بیمار 15 تا50 سال دارای اختلال پوستی آکنه با روش نمونه‎گیری در دسترس وارد پژوهش شدند. برای شدت ابتلا از مقیاس درجه ‎بندی GAGS  استفاده شد. همچنین از پرسشنامه ی استرس ادراک شده کوهن و پرسشنامه تنظیم هیجان بین شخصی استفاده گردید.در نهایت داده ‎ها با استفاده از رگرسیون و تحلیل مسیر مورد تحلیل قرار گرفت.

یافته‎ ها:

 در بیماران مبتلا به آکنه استرس ادراک شده به صورت معکوس بر تنظیم هیجان تاثیر داشته و میزان این تاثیر برابر با 27/0- و معنی دار بوده است (01/0>P). میزان رابطه استرس ادراک شده با شدت آکنه 30/0، مثبت و معنی دار است (01/0>P). علاوه بر این یافته‎ ها تنظیم هیجان به صورت معکوس بر شدت آکنه تاثیر داشته، میزان رابطه 18/0- و معنی دار نیست (05/0<P).

نتیجه‎ گیری: 

هیجانات بین شخصی نقش اساسی در رابطه بین استرس و شدت آکنه ایفا می کنند. راهبردهای تنظیم هیجان در بافتار بین شخصی می تواند بر شدت استرس بر روی علایم اختلال آکنه تاثیر گذار باشد. با توجه به فراوانی این اختلال و تاثیر آن بر عملکرد اجتماعی و عاطفی افراد لزوم بررسی بیشتر جهت پیشگیری و درمان اختلال نیز امری ضروری است.