بررسی اثربخشی گذرگاه های-چندگانه مغز بعنوان یک مدل آموزش مغز-محور بر روی استرس، اضطراب، افسردگی و فضای حمایتی ادراک شده فراگیران زبان انگلیسی

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش مغز محور بر استرس، اضطراب، افسردگی و فضای حمایتی ادراک‎شده فراگیران زبان انگلیسی در استان گلستان بود. برای اجرای این پژوهش، از طرح پژوهشی نیمه‎ آزمایشی همراه با پیش ‎آزمون مداخله پس ‎آزمون با گروه کنترل، استفاده شد. جامعه آماری آن، دانشجویان کارشناسی آموزش زبان انگلیسی استان گلستان بودند. برای نمونه آماری، 30 دانشجوی آموزش زبان انگلیسی دانشگاه آزاد واحد علی‎آباد کتول، به‎ کمک روش نمونه‎ گیری در دسترس، انتخاب و گروه آزمایش نام‎گذاری شدند و30 دانشجوی آموزش زبان انگلیسی نیز از واحد گرگان انتخاب شدند و گروه کنترل نام گرفتند. ابزار پژوهش، پرسش‎نامه‎ های استرس، اضطراب و افسردگی، لاویبوند و لاویبوند (1995) (DASS21) و پرسش‎نامه فضای حمایتی ادراک‎شده (ویلیام و دسی، 1996) بود و به‎عنوان پیش‎آزمون و پس‎آزمون قبل و بعد از مداخله، در گروه‎های آزمایش و کنترل (بدون مداخله) استفاده شدند. برای مداخله، گروه آزمایش با بهره ‎مندی از مدل گذرگاه چندگانه زدینا (2014) در 10 جلسه تحت آموزش مغز محور قرار گرفت. گذرگاه‎های چندگانه مغزی مدل زدینا، گذرگاه حسی حرکتی، گذرگاه عواطف، گذرگاه پاداش، گذرگاه توجه و حافظه و گذرگاه لب پیشانی هستند. هر جلسه آموزشی بر تمرین‎ها و روش‎هایی متمرکز بودند که با گذرگاه خاصی از مغز ارتباط داشتند. پیش ‎آزمون (پرسش‎نامه‎ ها) در ابتدای ترم آموزشی به‎ طور آن‎لاین برای هر دو گروه ارسال شد و پس‎آزمون (همان پرسش‎نامه ‎ها) نیز، بعد از 10 جلسه، بار دیگر در اختیار هر دو گروه قرار گرفت. تحلیل داده‎ها حاکی از اثربخشی آموزش مغز محور بر استرس، اضطراب، افسردگی و فضای حمایتی ادراک‎شده فراگیران زبان انگلیسی استان گلستان بود.