کودهای زیستی: ترویج، توصیه و روش های مصرف در محصولات کشاورزی

توجه به موضوع امنیت غذایی و سلامت جامعه و اهمیت دادن به مصرف محصولات ارگانیک باعث افزایش استفاده از کودهای زیستی در دهه های اخیر شده است. کود زیستی فرآورده ای حاوی ریزجانداران مفیدی است که از طریق سازوکارهای مختلف، موجب افزایش رشد و تامین عناصر موردنیاز گیاهان می شود. باکتری های محرک رشد گیاه مانند سودوموناس و تثبیت کنندگان نیتروژن مولکولی مانند ریزوبیوم، ازتوباکتر و آزوسپیریلوم از مهم ترین ریزجانداران مورداستفاده در تولید کودهای زیستی هستند. تولیدکنندگان عمده کودهای زیستی شامل اروپا، استرالیا، برزیل، کانادا، چین، هندوستان، روسیه و آمریکا هستند. در ایران نیز تولید و مصرف کودهای زیستی در دو دهه اخیر رونق یافته و درحال توسعه است. تاکنون یک استاندارد واحد جهانی برای کنترل کیفی و مصرف کودهای زیستی تدوین نشده است با این حال در برخی کشورها ازجمله ایران استانداردها و دستورالعمل هایی در این زمینه تدوین شده است. کودهای زیستی عمدتا به شکل های پودری، مایع و گرانول تولید می شوند. روش عمده مصرف کودهای زیستی برای اکثر محصولات کشاورزی به صورت بذرمال بوده با این حال غوطه ورسازی بذر، نشاء، قلمه یا نهال نیز کاربرد دارد. کودآبیاری در سیستم های آبیاری سطحی، قطره ا ی، بارانی و زیرزمینی نیز برای برخی از کودهای زیستی قابل استفاده است. برای استفاده در باغات، مصرف در خاک به صورت چال کود و یا کانال-کود توصیه می شود. محلول پاشی نیز برای بعضی از کودهای زیستی در محصولات زراعی و باغی قابل استفاده است.