اثر تمرین کانکارنت با حجم و شدت های متفاوت بر پروتئین های موثر در فرآیند سارکوپنیا و آتروفی عضلانی

چاقی مشکل اصلی جوامع مختلف به ویژه زنان است که می تواند موجب بروز انواع بیماری ها شود. از سوی دیگر فعالیت بدنی در کنترل و بهبود وضعیت چاقی موثر است. هدف تحقیق حاضر بررسی اثر تمرین کانکارنت با حجم و شدت های متفاوت بر پروتیین های موثر در فرایند سارکوپنیا و آتروفی عضلانی در زنان چاق بالای 50 سال بود.

در یک مطالعه نیمه تجربی30 زن مبتلا به چاقی بصورت هدفمند انتخاب و بطور تصادفی به سه گروه 10 نفره شامل تمرین کانکارنت (هوازی/مقاومتی)، تمرین کانکارنت (مقاومتی/تناوبی) و کنترل تقسیم شدند. برنامه گروه های تمرینی به مدت 8 هفته و هر هفته سه جلسه اجرا شد. پروتیین های میوستاتین و فولیستاتین در دو مرحله پیش و پس آزمون و در حالت 12 ساعت ناشتایی اندازه گیری شد. برای بررسی داده ها از آنالیز کوواریانس به همراه آزمون تعقیبی LSD استفاده شد. میزان (p<0.05) معنادار در نظر گرفته شد.

در گروه تمرین کانکارنت (هوازی/مقاومتی) و تمرین کانکارنت (مقاومتی/تناوبی) اختلاف میانگین میوستاتینن بین پیش آزمون و پس آزمون در هر دو گروه تمرین با کاهش معنادار همراه بود (0/001<p). همچنین در گروه تمرین کانکارنت (هوازی/مقاومتی) و تمرین کانکارنت (مقاومتی/تناوبی) میزان فولیستاتین بطور معنی داری با افزایش همراه بود (0/001<p). در مقایسه بین گروهی اثر هیچ یک از گروه های تمرینی نسبت به دیگری بر دو شاخص اندازه گیری شده برتر نبود.

احتمالا تمرینات کانکارنت با شدت و حجم های متفاوت می تواند از طریق کاهش میوستاتین و افزایش فولیستاتین مسیر رشد عضلانی را در افراد چاق فعال نماید و موجب بهبود سلامتی آنها شود.