خوانش مسیریابی و عوامل موثر بر ادراک بصری در فضای بینابینی محیط مسکونی در مرحله پیش از بهره برداری، مورد مطالعاتی: شهر کرمان

با وجود اهمیت تاثیر افزایش خوانایی فضا و تسهیل راهیابی در فضای بینابینی مجتمع های مسکونی بر کیفیت زندگی اجتماعی ساکنان، همچنان در سیاست گذاری های رایج ساخت وساز های مسکونی در کرمان و سایر شهرهای ایران، عموما توجه و تاکید بر چیدمان شکلی بلوک های مجتمع های مسکونی است و این باعث مغفول ماندن کیفیت فضایی مسیرهای عبور برای ساکنان و مخاطبین در مرحله پس از بهره برداری شده است. بنابراین، هدف این تحقیق، با توجه به جنبه های روان شناسانه، یافتن عناصر و ویژگی های فضایی تسهیل کننده فرایند مسیریابی در فضای بینابین بلوک ها است. سوال اصلی این است: چگونه می توان در مرحله پیش از بهره برداری که طراح به مخاطب دسترسی ندارد، باعث افزایش عوامل موثر بر مسیریابی در فضای بینابینی مسکونی شد؟ در این تحقیق، با استفاده از روش های راستی آزمایی ادراک بصری مخاطب در سه نمونه موردی، در تلفیق با نرم افزارهای تخصصی سنجش فاکتورهای بصری در فضای بینابینی مانند Depthmap به صورت هم آمیخته، ابزار سنجش ادراک بصری در مرحله پیش از بهره برداری قرار گرفت. هم چنین با استفاده از پرسش نامه و تحلیل در نرم افزار SPSS، با حجم جامعه آماری90 نفر، نتایج بررسی شد. نتیجه نشان داد، زیر مجموعه های مولفه های محیطی، انسانی و بصری، نشانه، لبه، راه، رنگ، نور، پیاده مداری، سرزندگی اجتماعی و غیره می باشد که هر کدام در سطوح مختلف فضای بینابینی و در حوزه خوانایی مسیر موثر بوده و می توانند در مقطعی که طراح به مخاطب دسترسی ندارد، فاکتورهای مرحله پس از بهره برداری را ارتقا دهند.