ارزیابی خصوصیات نانوذرات نقره سنتز شده با استفاده از عصاره برگ گیاه گون گزی (Astragalus brachycalyx L.) و اثر آن بر دیابت در موش صحرایی نژاد ویستار

این آزمایش بر روی موش های صحرایی (نژاد ویستار با وزن بدن 10±210 گرم) دیابتی در قالب طرح کاملا تصادفی با هفت تکرار در آزمایشگاه گروه فارماکولوژی دانشکده ی دامپزشکی دانشگاه شیراز در سال 1401 انجام شد.  در تحقیق حاضر از عصاره ی برگ A. brachycalyx برای بیوسنتز نانو ذرات نقره (AgNPs) استفاده شد.  این مطالعه به منظور ارزیابی تاثیر عصاره ی برگ A. brachycalyx و نانوذرات تشکیل شده از آن بر دیابت (موش های دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین) طراحی شد.  نانوذرات نقره (AgNPs) سنتز شده از  A. brachycalyx (ABLE-AgNPs) با کمک طیف سنجی نور مریی، مادون قرمز، میکروسکوپ الکترونی و طیف سنجی تغییر شکل فوریه به مادون قرمز و پخش کننده ی دینامیک نور مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.  عصاره ی A. brachycalyx و ABLE-AgNPs از نظر فعالیتشان به عنوان یک عامل ضد دیابت در موش مورد بررسی قرار گرفتند.  تیمارهای مورد بررسی شامل:  1. کنترل سالم، 2. کنترل حلال، 3. موش های دیابتی که عصاره A. brachycalyx با دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم دریافت کردند.  4. موش های دیابتی که عصاره یA. brachycalyx را با دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم دریافت کردند، 5. موش های دیابتی که 30 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره یA. brachycalyx-AgNP را دریافت کردند و 6. موش های دیابتی که 60 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ی A. brachycalyx-AgNP را دریافت کردند.  میکروسکوپ الکترونی نشان داد که ذرات سنتز شده در محدوده ی اندازه ی 4 تا 25 نانومتر هستند.  شرایط دیس لیپیدمیک همان طور که در کنترل دیابتی مشاهده شد در موش های دیابتی تیمار شده با AgNPs به طور قابل توجهی بهبود یافت.  علاوه بر این، AgNPs سطح گلوکز خون را در طول دوره ی کاربرد کاهش داد.  بهبود در وزن بدن نیز شاهدی بر اثر مثبت AgNP-A. brachycalyx  به عنوان یک عامل ضد دیابتی بالقوه در موش های دیابتی STZ بود.  بیشترین وزن موش در پایان مراحل تیمار (21روز) مربوط به تیمار 6 (60 میلی گرم بر کیلوگرم نانوذرات نقره) بود.  تیمار 2 (دیابتی و عدم دریافت دارو) کاهش رشد و وزن نشان داد.  تیمار 2 دارای روند افزایشی در میزان سطح گلوکز خون بود.  در حالی که تیمارهای کاربرد عصاره و نانوذره A. brachycalyx روند کاهشی سطح گلوکز خون را نشان دادند.  کاهش سطح گلوکز خون در تیمار 6 بیشتر از سایر تیمارها (71 درصد) بود.  در این مطالعه نشان داده شد که نانوذرات نقره ایمن و سازگار با محیط زیست هستند، از این رو، این نانوذرات نقره می توانند در درمان سندرم مرتبط با دیابت مورد استفاده قرار گیرند.