تجدید عهد «محور شرارت»: آزادی خواه طعنه زن و خداوندگار جهنم شپرد

ایالات متحده مدل استعمار بریتانیایی قرن نوزدهم را برای قرن بیستم، اقتباس کرد، به ویژه در اعمال کنترل دیدگاه های مردم درون کشور، در تمام مدتی که پذیرای ماجراجویی دخالت مستقیم در امور کشورهای دیگر بود. هنگامی که رییس جمهور بوش سه کشور در سراسر جهان را در 29 ژانویه 2002 محور شرارت خطاب کرد، همان مسیر را دنبال می کرد. با این وجود، ابداع این عبارت کافی نبود و متقاعد کردن مردم با ایجاد فضای فکری که در آن تمرکز بر ترویج تصویر خیر و شر در پرداختن به محور شر نهفته بود، امکان پذیر شد. در نتیجه هر صدایی خارج می باست خنثی شود. حتی اگر سم شپرد مورد نظر باشد که قبلا شهرت بسیاری را در صحنه تیاتر آمریکا با بازی های خانوادگی اش به دست آورده بود. شپرد در مورد مفهوم ابراز چندگانگی خود در تعامل با شرایط جغرافیایی مختلف هرگز از پا نایستاد. بنابراین جای تعجب نیست که خداوندگار جهنم او این هدف را دنبال کند، نمایشنامه ای که به سبب بسیار سیاسی و بی ربط بودن کاملا مورد غفلت منتقدین و داوران قرار گرفت. با این وجود، پژوهش حاضر برای نشان دادن این است که شپرد یک متفکر واقعی یا از نگاه ریچارد رورتی، یک آزادی خواه طعنه زن است که می تواند با در نظر گرفتن حساسیت مردم به تحقیر، خود را درگیر موضوع های جنگ فرهنگی مذکور کند.