اثر هشت هفته تمرینات بازتوانی تنفسی بر شاخص های تنفسی و عملکردی در بیماران مبتلا به کووید-19 مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان

مطالعات نادری در ارتباط با مرحله بازتوانی تنفسی در بیماران مبتلا به کووید-19 انجام شده است.

مواد و روش ها: 

در این کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده، 30  نفر بیمار بهبودیافته از کووید-19 به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند. افراد گروه مداخله در دو دوره، 4 هفته به انجام تمرینات بازتوانی تنفسی پرداختند. حجم بازدم اجباری در ثانیه اول (FEV1)، ظرفیت حیاتی (FVC)، نسبت حجم بازدم اجباری در ثانیه اول به ظرفیت حیاتی اجباری (FEV1/FVC) و اوج جریان بازدمی (PEF) با استفاده از اسپیرومتری و همچنین تست مسافت پیموده شده در 6 دقیقه، ضربان قلب و سطح اکسیژن خون اندازه گیری شد.

28 شرکت کننده مطالعه را به پایان رساندند. در گروه مداخله FVCact, FEV1act, FEV1pred, FEV1/FVCact, FEV1/FVCPred  بهبود معناداری نسبت به گروه کنترل داشتند (Ptime*group FVCact = 0/01، 0/001 Ptime*group FEV1act<، 0/001 Ptime*group FEV1pred<،0/01Ptime*group FEV1/FVCact= Ptime*group ، 0/01Ptime*group FEV1/FVCpred<). علاوه براین، تغییرات در FVCpred و PEFact پس از تعدیل عوامل مخدوشگر معنادار شدند (0/05Ptime*group FVCpred= 03/0Ptime*group PEFact=). در پایان، هیچ تفاوت معناداری در ضربان قلب استراحتی (0/55=Ptime*group)، ضربان قلب پس از راه رفتن (0/61=Ptime*group)، مسافت پیموده شده (0/41=Ptime*group) و PEFpred (0/09=Ptime*group) در طول مطالعه بین دو گروه دیده نشد.

نتیجه گیری:

 تمرینات بازتوانی تنفسی، بهبود معناداری درFVC, FEV1, FEV1/FVC  و PEFact دارد؛ درحالی که هیچ تغییر معناداری در PEFpred ، ضربان قلب استراحتی، ضربان قلب پس از راه رفتن و مسافت پیموده شده در 6 دقیقه، پس از 8 هفته تمرین دیده نشد. البته مطالعات بیشتری برای اثبات این یافته ها نیاز است.