پیش بینی سازگاری زناشویی بر اساس قدردانی زناشویی و ادراک فروتنی در زنان متاهل شهر اهواز

هدف این پژوهش پیش بینی سازگاری زناشویی براساس مولفه های قدردانی زناشویی (ادراک قدردانی و ابراز قدردانی) و مولفه های ادراک فروتنی (فروتنی کلی، خودبرتربینی و داشتن دیدگاه درست نسبت به خود) در زنان متاهل شهر اهواز بود. روش پژوهش حاضر همبستگی و از نوع پیش بین بود. جامعه ی آماری این پژوهش زنان متاهل عادی و متقاضی طلاق شهر اهواز در سال 1396 بودند که از بین زنان عادی 100 نفر به روش نمونه گیری در دسترس و 100 نفر زن متقاضی طلاق به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه های سازگاری زناشویی (Spanier, (1976  حالت قدردانی (Mitchell, 2010) و مقیاس فروتنی ارتباطی (Davis, et a, 2011)  بودند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل ممیز استفاده شد. نتایج نشان داد متغیرهای ادراک قدردانی، خودبرتربینی، ابراز قدردانی، فروتنی کلی و داشتن دیدگاه درست نسبت به خود، پیش بین های معنی داری (001/0<p) برای سازگاری زناشویی می باشند. بر اساس این یافته ها ادراک قدردانی، خودبرتربینی، ابراز قدردانی و فروتنی کلی و داشتن دیدگاه درست نسبت به خود نقش مهمی در سازگاری زناشویی زنان دارند (001/0<p).