بررسی زیورآلات دوره ساسانی شمال ایران، حاصل کاوش های علمی باستان شناسی

انسان در هیچ مرحله ای از توسعه تمدن، قادر نبوده است که خود را از زیورآلات و اشیا تزیینی جدا سازد. دوره ساسانی را می توان به عنوان دوره اوج هنر صنعت و فلزکاری ایران قبل از اسلام نام برد؛ هنر جواهرسازی و ساخت زیورآلات در این دوره به اوج کمال خود رسید. طی کاوش های باستان شناختی انجام شده در گورستان های دوره ساسانی شمال ایران، مجموعه ای از زیورآلات به دست آمده که بیانگر هنر و فرهنگ اقوام ساکن در این منطقه در دوره ساسانی است. پرسش اصلی این است که تاثیر جایگاه اجتماعی و اقتصادی افراد بر روی گورآوندها و همچنین فن ساخت و نقوش روی زیورآلات منطقه شمال ایران در دوره ساسانی چگونه بوده است؟ هدف از این پژوهش، بررسی و تحلیل زیورآلات از لحاظ نوع جنس، فن ساخت و نوع نقوش به کار رفته است تا تصویر کلی از اوضاع اقتصادی، سیاسی و اجتماعی دوره ساسانی شمال ایران به دست آید. پژوهش حاضر با روش توصیفی - تحلیلی و ترکیبی از مطالعات موزه ای و کتابخانه ای انجام شد. نتایج بیانگر آن است که برخی از گورها با زیورآلات بی ارزش و برخی دیگر دارای زیورآلات با ارزش تری نسبت به گورها دیگر هستند. این مساله بیانگر یک تضاد طبقاتی بارز بین مردمان این منطقه است که در دوره ی ساسانی زندگی می کردند. در ساخت این اشیاء از روش ریخته گری، چکش کاری، ملیله کاری، لحیم کاری و در تزیینات زیورآلات از نقوش جانوران افسانه ای، جانوری، گیاهی، انسانی و هندسی استفاده شده است.